مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که بتوانند ترک ازدواج و عمل به احتیاط کنند و به عسر و حرج شدید گرفتار نشوند، احتیاط آن است که از ازدواج صرف‌نظر نمایند و اگر ناچار از ازدواج‌اند، آن دو دختر می‌توانند به‌نوبت به ازدواج مرد واحدى درآیند. به‌این‌ترتیب که یکى را به عقد خود درآورد و بعد از طلاق و گذشتن عدّه دیگرى را عقد کند (البتّه براى این‌که گرفتار مشکلات طلاق‌های متعدّد نشوند می‌توانند از عقد موقّت استفاده کنند). در مورد دو پسر نیز احتیاط آن است که اگر ممکن است ازدواج نکنند و در صورت ضرورت انتخاب یک همسر در زمان واحد جایز نیست، ولى می‌توانند به طریق بالا با یک زن ازدواج کنند و به‌هرحال با توجّه به این‌که وجود چنین افرادى بسیار کم است ذکر این احکام شرعى نیز اگر عجیب به نظر برسد، جاى بحث و گفتگو نیست.

یک نمونه روشن آن ازدواج زینب دخترعمه پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) بازید بن حارثه است که در قرآن مجید صریحاً آمده است. نمونه دیگر، ازدواج ضباعه نوه عبدالمطلب با مقداد است که در روایات آمده است. مخصوصاً در ذیل روایت تصریح‌شده که پیامبر فرمود: «من این کار را کردم تا مسئله ازدواج در میان مردم توسعه یابد و قیدوبندها برچیده شود.» بسیارى از مراجع عصر ما مانند آیة الله خوئى و آیة الله گلپایگانى که از سادات بنى الزهرا هستند، نیز دختران خود را به غیر سادات داده‌اند.

اگر اعمال خود را زیر نظر والدین خود انجام داده و الآن دقیقاً نمی‌داند چگونه انجام داده است حمل به صحت کند.

اگر در فامیل، یک نفر مرتکب خطایى شود، تمام آن فامیل بد نمی‌شوند. اگر واقعاً خانواده آن دختر خانواده خوبى هستند، ازدواج با او مانعى ندارد.

اکنون باید از آن جدا شود هر چند در ظاهر با هم زندگی کنند ولی فرزندان آنها حلال زاده اند چون اطلاع نداشتند.‌

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

باید از هر دو اجتناب کند.

در صورتی که همسر اول در قید حیات است کسانی که میدانند باید اطلاع دهند.‌

بنا بر احتیاط واجب هیچ‌کدام (عقد دائم یا موقّت) جایز نیست.

در فرض سؤال باید از شوهرش جدا شود و نیازی به طلاق نیست.

ازدواج زانیه بازانی اشکالی ندارد ولي احتياط واجب آن است که زانیه يک حيض استبراء کند. (يعني بعد از رابطه نامشروع صبر کند تا یک‌بار حيض شده و پاک شود و بعدازآن ازدواج نمايد.) اما اگر زانیه شوهرداری بنابر احتیاط واجب، حرام ابد شده و نمی‌تواند بعد از طلاق بازانی ازدواج کند.

اگر «طواف نساء» را ترک کند، خواه از روى عمد باشد، یا جهالت، یا فراموشى عمره مفرده او باطل نیست و کفّاره هم ندارد ولى همسر بر او حرام است تا بازگردد و طواف کند و اگر بازگشت ممکن نیست، یا مشکل است، نایب بگیرد و بعدازآنجام این عمل عقد ازدواج را تکرار کند.