درصورتی‌که ضرورتى نباشد باید از ازدواج صرف‌نظر کنند و اگر ضرورت قطعى و غیرقابل‌اجتناب باشد، هرکدام می‌توانند همسرى انتخاب کنند. ولى تا آنجا که ممکن است باید جهات مربوط به محرم و نامحرم را رعایت نمایند و ازآنجاکه این‌گونه مسائل بسیار نادر است، طبعاً احکام آن‌هم عجیب به نظر می‌رسد.
حکم مزبور در مورد خواهرزاده و برادرزاده رضاعي نيز جاري است.
خلاف احتياط است؛ ولى حرام نيست.
درصورتی‌که آنها از کار خود جدا توبه کنند و با اعمال صالح، گذشته خود را جبران نمایند، ازدواج با آنها مانعی ندارد.
ازدواج لواط کننده با خواهر لواط دهنده حتی پس از مرگ لواط دهنده جایز نیست.
در صورتی که همسر اول در قید حیات است کسانی که میدانند باید اطلاع دهند.
کسى را نمی‌توان مجبور به ازدواج کرد ولى توصیه و ارشاد آنها بلامانع است، همچنین در مواردى که قاضى می‌تواند عفو کند و از اجراى حدّ صرف‌نظر کند حق دارد عفو کردن را مشروط به ازدواج آنها نماید، البته اگر زن شوهردار بوده است احتیاط واجب این است که بعد از طلاق ازدواج نکنند.
هرگاه زنى را براى خود عقد كند تا وقتى آن زن در عقد اوست نمی‌تواند با خواهر آن زن ازدواج كند، خواه عقد دائم باشد يا موقّت، حتّى بعد از طلاق مادام كه در عدّه است، درصورتی‌که عدّه رجعى باشد، نمی‌تواند خواهر او را بگيرد و احتياط مستحب آن است كه در عدّه طلاق بائن با او ازدواج نكند، همچنين در عدّه متعه، خواه بعد از تمام شدن مدّت باشد و يا بخشيدن مدّت.
در فرض سؤال حرمت حاصل نشده و ازدواج او با خواهر آن شخص اشکالی ندارد
با توجه به اینکه اين ازدواج بايد شرعاً به مصلحت فرزندخوانده باشد و به‌اصطلاح فقها، غبطه او رعايت شود و اين کار غالباً به مصلحت فرزندخوانده نيست و راه را براي سوءاستفاده پدرخوانده باز می‌کند ازنظر ما شرعاً جايز نيست.
باید مجددا اجازه بگیرید.
