مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اقوام پیشین در مورد عادت ماهیانه زنان عقائد مختلفى داشتند. یهودیان فوق العاده سخت گیرى مى کردند، و در این ایّام به کلّى از زنان در همه چیز از جمله، در خوردن و آشامیدن و بستر و مجلس جدا مى شدند، در تورات کنونى احکام شدیدى در این باره دیده مى‌شود، به عکس آنان، مسیحیان هیچ گونه ممنوعیّت و محدودیّتى براى خود، در برخورد با زنان، در این ایّام قائل نبودند. و امّا بت پرستان عرب، دستور و سنّت خاصّى در این زمینه نداشتند، ولى ساکنان مدینه و اطراف آن، بعضى از آداب یهود را در این زمینه اقتباس کرده بودند، و در معاشرت با زنان در حال حیض سختگیری هایى داشتند، در حالى که سایر عربها چنین نبودند، و حتّى شاید آمیزش جنسى را در این حال جالب مى دانسته و معتقد بودند که اگر فرزندى نصیب آنها شود بسیار خون ریز خواهد بود، و این از صفات بارز و مطلوب نزد اعراب بادیه نشین خون ریز بود امّا اسلام، که در همه مسائل از افراط و تفریط پرهیز مى‌کند، و آن را نشانه نادانى و جهالت معرّفى مى‌نماید، دستور عادلانه‌اى در مورد عادت ماهیانه زنان داد، و ضمن حفظ کرامت و شخصیّت زنان، آنها را در این وضعیّت از برخى مسئولیّت هاى دینى معاف نمود.