مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

این اصل هم در شبهات موضوعیه و هم در شبهات حکمیه جاری می‌شود.

اشياء چرمي خواه ذبح اسلامي باشند يا ذبح غير اسلامي پاک و خریدوفروش آن جايز است ولي نمی‌توان با آن نماز خواند

اشکالی ندارد ولی این کار را تکرار نکند.

در صورتی که امکان چنین کاری باشد و به صورت سحر و جادو نبوده و استفاده مشروعی به دور از مفسده از آن شود مانعی ندارد.‌

مانعی ندارد از طرف او بدهد و این سبب تخفیف مجازات از کافر است.‌

آب پاك و مطلق هر چیز نجسى را پاك می‌کند، به‌شرط اين‏كه‏ هنگامى‏كه چيز نجس را با آن مى‏شويند آب مضاف نشود و بو يا رنگ يا طعم نجاست به خود نگيرد و با آب كشيدن عين نجاست برطرف شود، مثلاً اگر خون در آن است آن‌قدر بشويند كه خون برطرف گردد، البته در آب قليل شرايط ديگرى نيز هست.

براى تطهير تنور نجس كافى است یک‌مرتبه از بالا به پايين آب در آن بريزند به‌طوری‌که تمام اطراف آن شسته شود، امّا اگر به‌وسیله بول نجس‏ شده باشد دو بار لازم است و بهتر است گودالى ته آن بكنند تا آب‌ها در آن جمع شود و بيرون آورند و بعد آن گودال را با خاك پاك پر كنند.

اگر چيزى نجس شود چنانچه آن را در ظرفى بگذارند و سه مرتبه آب روى آن بريزند و خالى كنند پاك می‌شود و ظرف هم پاك می‌گردد و اگر مانند لباس يا چيزى كه فشار لازم دارد باشد، بايد در هر مرتبه آن را فشار دهند و ظرف را كج كنند تا آب، بيرون بريزد.

هرگاه عين نجس چنان تغيير يابد كه آن نام از آن برداشته و نام ديگرى به آن داده شود، پاك می‌گردد و مى‏گويند «استحاله» شده است، مثل اين‏كه سگ در نمكزار فرورود و مبدّل به نمك شود. همچنين اگر چيزى كه نجس شده است به‌کلی تغيير يابد، مثل اين‏كه چوب نجس را بسوزانند و خاكستر كنند، يا آب نجس تبديل به بخار شود، امّا اگر تنها صنعت آن تغيير كند مثل اين‏كه گندم نجس را آرد كنند، پاك نمى‏ شود.

اشیایى را که ذکر کردید مشمول تبعیت نیست; ضمناً توجّه داشته باشید که غیر از دست و محلی که میّت را بر آن می‌شویند و لباس خود میّت (چنانچه بالباس او را غسل دهند)، پاک شدن بقیّه که ذکر کرده‌اید، محل اشکال است.

در صورتی که ارزش آن کمتر از یک درهم است می توانند تحقیق مختصری نموده و در صورتی که صاحبش پیدا نشد هم می توانند خود استفاده کنند و هم آنکه صدقه دهند.

هرگاه در يكى از حرمهاى مقدّس، يا مساجد، محلّى براى گمشده ها تعيين شود و مردم بدانند براى پيدا كردن گمشده خود بايد به آن محل مراجعه كنند و متصدّيان آن محل مورد اعتماد باشند، كافى است كه گمشده را به محلّ آن تحويل دهد و آنها تا يك سال بايد آن را نگهدارى كنند و اگر صاحب آن پيدا نشد طبق مسأله بعد عمل نمايند و اگر در بعضى از شهرها چنين محلّى براى گمشده ها در نظر گرفته شود و مردم از آن باخبر باشند وظيفه اعلان كردن با سپردن گمشده به آن محل، از دوش مردم برداشته مى شود.