مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسى كه تصوّر مى‌كرده بالغ نشده و بدین‌جهت به هنگام تشرّف به حج، نيّت حج مستحبی كرده و بعد معلوم شده كه بالغ بوده، حج او كفايت از حج واجب مى‌كند؛ همان‌گونه كه اگر قصدِ وظيفه فعلیه كرده و آن را اشتباهاً بر حج استحبابى تطبيق داده، كفايت از حجةالاسلام مى‌كند. همچنين درصورتی‌که قصد مأمور به (وظيفه) واقعى را داشته است.

چنين زنى مرتكب گناه شده و بايد به وطن بازگردد، ولى اگر محرم شود و حج يا عمره بجا آورد، حج و عمره‌اش صحيح است.

مستحب است در وقت خارج شدن از مکه، نيّت برگشتن نمايد و مكروه است قصد برنگشتن داشته باشد؛ مگر این‌که انجام حج‌هاى مستحبی پی‌درپی سبب محرومیت انجام دهندگان حج واجب شود، كه در اين صورت بهتر است مجال را به آن‌ها بدهند.

مستحب است از طرف معصومين علیهم‌السلام حج نيابتى انجام دهد و نيز انجام طواف از طرف آن‌ها، يا ديگران مستحب است.

بعد از انجام‌ حج مستحبی مى‌تواند ثواب آن را به ديگرى هديه كند، همان‌گونه كه مى‌تواند هنگام شروع آن را به نيّت ديگرى آغاز كند؛ و بهتر اهداء ثواب است.

این‌گونه نیّت اشکال دارد; مگر این‌که اشتباه لفظى باشد و قصدش این بوده عمره‌ای که وظیفه او است انجام دهد، ولى اسمش را از روى اشتباه حجةالاسلام گذاشته است. در این صورت صحیح است و معمولاً همین‌گونه است.

در حج بذلى، دهنده پول مى‌تواند از بذلش برگردد (مگر این‌که خويشاوند يكديگر باشند) ولى اگر در بين راه باشد، بايد هزينه بازگشت او را بپردازد و اگر بعد از احرام باشد، بازگشت او اشكال دارد، ولى در مواردى كه از فيش استفاده مى‌شود و عملاً قابل بازگشت نيست، حقّ رجوع ندارد.

این‌گونه نيّت اشكال دارد؛ مگر این‌که اشتباه لفظى باشد و قصدش اين بوده عمره‌اى كه وظيفه اوست انجام دهد، ولى اسمش را از روى اشتباه حجةالاسلام گذاشته است. در اين صورت صحيح است و معمولاً همين‌گونه است.

اگر به احرام صحيح محرم شده نمى‌تواند نيّت را عوض كند؛ بلكه بايد عملش را به همان نيّتى كه در احرام داشته به انجام برساند.

كسى كه قصد دارد حج مستحبی بجا آورد و پس از ورود به مکه متوجّه مى‌شود كه وقت تنگ است، به حج اِفراد عدول مى‌كند؛ يعنى مستقیماً به اعمال حج اِفراد مى‌پردازد و عمره مفرده بر او واجب نيست.