مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که قصد او ریا نباشد اشکالی ندارد.

کفاره ندارد.

احتياط واجب آن است كه كسى كه روزه واجب گرفته، غسل ارتماسى نكند و سر خود را زير آب فرو نبرد، ولى اگر از روى فراموشى غسل ارتماسی كند، صحيح است و ضرر به روزه او نمى زند.

در فرض سؤال، باید بنا را بر پاکی بگذارد و روزه او صحیح است.

اگر خون یا لکه، در ایام عادت باشد حیض حساب کند و روزه را ترک کند و اگر اینطور نیست استحاضه محسوب می گردد. ضمنا چنانچه بعداً اگر روشن شد که حیض است روزه را قضا کند.

چنانچه زن، عادت معين دارد (مثلا هفت روز) و روز هشتم نيز خون ديده است، بنا را بر حیض می گذارد. اگر خون در روز دهم قطع شد همه ی ده روز، حيض است و روزه تمام اين ده روز را بايد قضا کند و اگر خون تا روز يازدهم نيز ادامه داشت باید به حکم استحاضه عمل کند. بنابراین برای روزه، قبل از اذان صبح روز یازدهم غسل می کند و روزه می گیرد.

هرگاه زن روزه دار بعد از نماز ظهر و عصر مستحاضه شود براى روزه آن روز غسلى ندارد.

مستحب است روزه‌دار نماز مغرب و عشا را پيش از افطار بخواند، ولى اگر حضور قلب ندارد، يا كسى منتظر اوست، بهتر است اوّل افطار كند، امّا به‌قدری كه بتواند نماز را در وقت فضيلت به‌جا آورد.

اگر به فضای دهان برسد خوردن آن خلاف احتیاط است ولی در موارد عسر و حرج مانعی ندارد البته بهتر است دستمالی به همراه خود داشته باشد و اخلاط را در آن بریزد. البته در مورد روزه‌دار، هرگاه در حین نماز اخلاط سر و سینه به دهان روزه‌دار وارد شود باید آن را خارج کند و اگر ممکن نبود نماز را بشکند (البته می‌تواند نیت نماز را به نماز مستحب تغییر داده و نماز را رها کند) و پس از خارج کردن اخلاط، نماز را اعاده نماید.

هرگاه در حین نماز اخلاط سر و سینه به دهان روزه‌دار وارد شود باید آن را خارج کند و اگر ممکن نبود نماز را بشکند (البته می‌تواند نیت نماز را به نماز مستحب تغییر داده و نماز را رها کند) و پس از خارج کردن اخلاط، نماز را اعاده نماید.