مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر دست آب کافی دارد، رطوبت گرفتن از اعضای دیگر خالی از اشکال نیست.‌

بعد از مسح سر نوبت مسح پاها مى رسد كه بايد با همان رطوبتى كه در دست مانده روى پاها را از سر یکی از انگشتها (غیر از انگشت کوچک که به تنهایی اشکال دارد) تا برآمدگى پشت پا، و بنابر احتياط مستحب تا مفصل پا مسح نمايد.

از نظر عرض، كافى است به اندازه يك انگشت مسح كند، ولى بهتر است كه به اندازه پهناى سه انگشت بسته باشد وبهتر از آن مسح كردن تمام پشت پا با تمام كف دست است و اگر همه دست را روى پا بگذارد وكمى بكشد كافى است.‌

درصورتی که رطوبت خود را نشان ندهد می توانند از سایر اعضای وضو رطوبتی بگیرند و با آن پا را مسح کنند.

سعی کند از آب سرد استفاده کند و فاصله نیندازد که در این صورت خشک نمی شود. ولی اگر نهایتاً خشک شد از آب خارج استفاده کند و بنا بر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.

می توانید از بقیّه اعضاى وضو آب بگیرید.

در فرض مسأله مى تواند روى کفش مسح کند.و احتیاط مستحب آن است که تیمّم را هم اضافه نماید.

كسى كه در كف دست و انگشت هایش جبيره دارد و در موقع وضو دست تر روى آن كشيده، مى تواند مسح سر و پا را با همان رطوبت انجام دهد و اگر كافى نباشد، از جاهاى ديگر وضو رطوبت مى گيرد.و اگر در موقع وضو دست تر روی جبیره نکشیده و یا رطوبت اعضای دیگر برای مسح کفایت نمی‌کند احتیاط آن است که هم با ذراع و هم با دست دیگر مسح را انجام دهد.

چنانچه در هنگام شستن اعضا فاصله نشده باشد اشکالی ندارد.

غالباً بعد از بيرون آمدن منى بدن سست مى شود، ولى اين موضوع جزء شرايط قطعى و نشانه ها نيست.

مستحب است مرد بعد از بيرون آمدن مني بول کند تا ذرات باقيمانده خارج شود و اگر نکند و بعد از غسل رطوبتي از او بيرون آيد که نداند مني است يا رطوبت ديگر، حکم مني دارد و بايد دوباره غسل کند.

رطوبت مزبور غسل ندارد و اگر قبلاً بعد از بول استبراء کرده پاک است و نمازخواندن با آن اشکالی ندارد.