مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسى كه وظيفه او غسل جبيره اى است، چنانچه مى داند تا آخر وقت عذر او برطرف نمى شود مى تواند در اوّل وقت نماز بخواند، امّا اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند.

سزاوار است انسان نماز را در اوّل وقت بخواند و به آن اهمیت بسيار دهد و از تند خواندن نماز كه ممكن است مايه خرابى نماز گردد جداً بپرهيزد. در حديث آمده است روزى پيغمبر اكرم (ص) مردى را در مسجد مشغول نماز ديد كه ركوع و سجود را به‌طور كامل انجام نمى‏دهد، فرمود: اگر اين مرد از دنيا برود درحالی‌که نمازش اين‏گونه باشد به دين من از دنيا نخواهد رفت.

چنانچه يقين دارد عذرش تا آخر وقت برطرف می‌شود واجب است صبر كند و چنانچه يقين داشته باشد عذر باقى مى‏ماند، صبر كردن واجب نيست، امّا اگر احتمال مى‏دهند برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند، مگر در مورد تيمّم كه می‌تواند در چنين صورتى در اوّل وقت نماز بخوانند.

يكى از مستحبات مؤكّد اين است كه نماز را در اوّل وقت فضيلت آن بخوانند و در روايات راجع به آن بسيار سفارش شده است و هرچه به اوّل وقت فضيلت نزدیک‌تر باشد بهتر است، مگر آنکه تأخیر آن از جهتى بهتر باشد، مثلاً صبر کند که نماز را به جماعت بخواند.

منظور اول وقت فضیلت است و اگر در وقت مشترک بخواند ثواب بیشتر ندارد و ثواب بیشتر متعلق به‌وقت فضیلت است.

درصورتی‌که مقررات اجازه می‌دهد می‌توانند نماز را اول وقت و با سرعت بخوانند و فقط به نماز قناعت نمایند.

اجابت شوهر مقدّم است، ولى اگر به نماز بپردازد گناه کرده، امّا نماز او باطل نیست و اجابت دعوت شوهر (درصورتی‌که در حدّ معمول و معقول باشد) مقدّم است.

در این‌گونه موارد اشکالی ندارد که نماز راکمی به تأخیر بیندازند زیرا جنبه حق‌الناس دارد.

خواندن نماز اول وقت در ظهر روز جمعه در فرض مذکور مانعی ندارد.

شما می‌توانید نماز ظهر را در اوّل وقت بجا آورید.

هرگاه کسى اوّل وقت مسافر بوده و نماز را نخوانده و بعد به وطن یا جایى که قصد دارد ده روز بماند وارد شود باید نماز را تمام بخواند.

اگر کسى اوّل وقت در وطن یا محل اقامت بوده و نماز را نخوانده، مسافرت کرد، باید نمازش را در سفر شکسته بخواند.