كسى كه وظيفه او غسل جبيره اى است، چنانچه مى داند تا آخر وقت عذر او برطرف نمى شود مى تواند در اوّل وقت نماز بخواند، امّا اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند.
هرگاه در آخر وقت نماز پاك شود بايد غسل كند و نماز را بخواند، حتّى اگر به اندازه يك ركعت نماز وقت داشته باشد احتياط واجب خواندن نماز است و در صورت نخواندن، قضاى آن را به جاآورد.
هرگاه در آخر وقت پاك شود، امّا وقت براى غسل ندارد و فقط مى تواند تيمّم كند و يك ركعت نماز را در وقت و بقيّه را در خارج وقت به جا آورد نماز بر او واجب نيست، ولى اگر گذشته از تنگى وقت تكليفش تيمّم است، مثل اين كه آب براى او ضرر دارد بايد تيمّم كند و نماز را به جا آورد.
چنین دستوری به ما نداده‌اند.
هرگاه شخص برهنه، چيزى براى پوشانيدن بدن در نماز ندارد، چنانچه احتمال می‌دهد تا آخر وقت پيدا كند، احتياط واجب آن است كه نماز را به تأخير اندازد و اگر پيدا نكرد چنانچه كسى او را می‌بیند بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را به اين طریق بپوشاند و اگر كسى او را نمی‌بیند ايستاده نماز بخواند و بنا بر احتياط واجب عورت را با دست بپوشاند و ركوع و سجود را با اشاره انجام دهد و براى سجود سر را قدرى پایین‌تر بياورد.
هرگاه كسى غير از لباس نجس لباس ديگرى در اختيار ندارد و احتمال نمىدهد تا آخر وقت لباس پاك پيدا كند بايد با همان لباس نماز بخواند.
كسى كه احتمال مىدهد تا آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند بنا بر احتياط واجب در اوّل وقت نماز نخواند.
