مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

به‌قصد احتیاط مانعی ندارد.

اگر مانع بسيار کوچک باشد (به اندازه دو ميليمتر) وضو صحيح است و الا بايد مانع را برطرف کنند و دوباره وضو بگيرند و نمازي که خوانده اند را دوباره بخوانند.

در صورتى که زمان و ایّام عادت معلوم باشد و در حدود همان زمان خون قطع شود و لکّه اى پیدا نباشد، عادت پایان یافته و انتظار بیشترى لازم نیست.

هرگاه كسى روزه مستحبی بگيرد واجب نيست آن را به آخر برساند و هر موقع بخواهد می‌تواند روزه خود را بخورد.

بعد از زوال مانع، شستن محل آن برای غسل اوّل کافی است ولی باید غسل دوّم و سوّم را تکرار کند.

خواندن نماز مغرب کفایت می‌کند و لزومی به اعاده‌ی نماز عشاء نیست.

درصورتی‌که نماز جمعه با عدد کامل و در وقت کافى شروع شود، ولى مأمومى به رکعت اوّل نرسیده باشد، اگر به رکعت دوّم، ولو به رکوع آن برسد و اقتدا کند نمازش صحیح است (به‌شرط آنکه بداند وقت به‌اندازه‌ای هست که رکعت دوّم او هم در وقت واقع می‌شود) در این صورت دومین رکعت نماز خود را به‌طور فرادا به‌جا می‌آورد.

خواندن نماز بعد از اتمام خطبه‌ها و قبل از شروع نماز جمعه، مانعی ندارد.

آن مقدار که یقین دارد در وطن بوده تمام می‌خواند و آن مقدار که یقین دارد در سفر بوده شکسته می‌خواند و در مقدار مشکوک جمع بین قصر و اتمام می‌کند، یعنى به آن مقدار، هم نماز تمام و هم نماز قصر بجا می‌آورد.

در چهار محل مسافر مخيّر است نماز را تمام يا شكسته بخواند: 1 و 2 «شهر مکه» و «شهر مدینه» که در این دو شهر تفاوتی بین شهر قدیم و جدید نیست. 3 «مسجد کوفه» که حكم در تمام مسجد جارى است و فرقى میان بخش قديم و قسمت توسعه‌یافته امروز نيست. 4 «حرم حضرت سيّد الشّهداء علیه‌السلام» که منظور از حرم، قسمت زیر گنبد و رواق‌ها است (و رواق جدید و حیاط و صحن مسقف با توجه به اینکه به‌گونه‌ای سرپوشیده شده که جزء محدوده حرم محسوب می‌شود و مانند یک رواق شده، در آنجا نیز مخیر است). البتّه افضل در اين موارد، نماز تمام است.

مسجد سهله شامل حکم تخییر نیست و همان چهار محل شامل این حکم است.

نمازهای نافله ظهر و عصر و بنا بر احتیاط نافله عشاء را ترک نماید.