هرگاه از روى غفلت يا فراموشى شروع به نماز عشا كند و در اثنا بفهمد كه نماز مغرب را نخوانده بايد نيّت را به نماز مغرب برگرداند، مگر اينكه وارد ركوع ركعت چهارم شده باشد كه در اين صورت عدول جايز نيست و بايد ادامه دهد و نماز مغرب را بعد به‌جا آورد.
چنانچه در وقت مشترك باشد بايد عدول كند، يعنى نيّت خود را به نماز ظهر برگرداند و قصد كند آنچه خوانده نماز ظهراست و به همين ترتيب آن را ادامه دهد و بعدازآنکه نماز را تمام كرد نماز عصر را بخواند و اگر در وقت مخصوص ظهر باشد نماز او باطل است و بايد نماز را به نيّت ظهر دوباره بخواند.
هرگاه به نيّت نماز مغرب، نماز را شروع كند و در بين نماز يادش بيايد كه نماز مغرب را خوانده است نمىتواند نيّت نماز را به عشاء برگرداند و نماز او باطل است.
اگر شروع به نماز عشا كرده و متوجّه شود نماز مغرب را نخوانده اگر قبل از ركوع ركعت چهارم متوجّه شود نيّت را برمی‌گرداند، ولى اگر بعد از ركوع ركعت چهارم متوجّه شود نماز را به نيّت عشا تمام مىكند، بعداً نماز مغرب را مىخواند و بنا بر احتياط واجب، نماز عشا را نيز اعاده كند.
عدول از نماز ادا به قضا جايز است و اگر نماز قضا، قضاى همان روز باشد احتياط واجب اين است كه عدول كند و بعد از فراغت از نماز قضا، نماز ادا را بخواند، البته اين در صورتى است كه جاى عدول باقی باشد، مثلاً در صورتى می‌تواند نيّت را به قضاى صبح برگرداند كه داخل رکوع ركعت سوم از نماز ظهر نشده باشد.
در فرض سؤال جایز نیست
عدول از نماز ادا به نماز قضای میت جایز نیست.
نمی‌تواند نیت را برگرداند و باید نماز ظهر را مجدد بخواند.
عدول از نماز قضا به نماز ادا، در غیر ضرورت، جايز نيست. مورد ضرورت مانند اینکه وقت نماز ادا تنگ‌شده باشد.
عدول از نماز قضای آن روزبه قضای نماز دیگری در همان روز اشکالی ندارد اما اگر برای روز دیگر باشد نمی‌تواند عدول نماید.
هرگاه به نيّت نماز ظهر، نماز را شروع كند و در بين نماز يادش بيايد كه نماز ظهر را خوانده است نمىتواند نيّت نماز را به عصر برگرداند و نماز او باطل است.
اگر نيّت نماز عصر كند و بعد متوجّه شود كه نماز ظهر را نخوانده هر جاى نماز باشد می‌تواند نيّت خود را به ظهر برگرداند.
