مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود، بنابراين اگر غلط بگويد، يا ترجمه آن‌ها را به فارسى يا زبان ديگر بگويد صحيح نيست.

عربی زبان وحی است و برای اتحاد مسلمین دستور داده‌شده است که همه با یک‌زبان نماز بخوانند؛ بنابراین خواندن نماز به زبان واحد رمز وحدت مسلمين است؛ و يادگيرى ترجمه آن، كار ساده‌ای است. اگر يك ساعت وقت صرف آن كنيد براى یک‌عمر کافی است.

لازم نیست تعقیب به عربى باشد و معناى آن را نیز بفهمد ولى بهتر است چیزهایى را که در کتاب دعا دستور داده‌اند بخواند.

احتیاط واجب آن است که امام‌جمعه در خطبه حمد الهى و درود بر پیغمبر (صلی‌الله علیه واله) و ائمّه (علیهم‌السلام) را به زبان عربى ایراد نماید، گرچه او و مستمعین عرب نباشند، امّا می‌تواند در مقام وعظ و توصیه به تقوا، به زبان دیگرى تکلّم نماید؛ و احتیاط واجب آن است که موعظه و آنچه را به مصالح مسلمین مربوط می‌شود، به زبان مستمعین ادا نماید و اگر مستمعین مختلف‌اند، آن‌ها را به زبان‌های مختلف تکرار کند. گرچه درصورتی‌که مأمومین بیش‌ازحد نصاب (چهار نفر) باشند می‌تواند به زبان حدّ نصاب (چهار نفر) اکتفا نماید، ولى احتیاط واجب آن است که آن‌ها را به زبان خودشان موعظه کند.

احتياط آن است که علاوه بر نماز جمعه نماز ظهر هم بخواند.

هرگاه کلمه‌ای بگويد كه يك حرف بيشتر ندارد چنانچه معنى داشته باشد (مانند «ق» در عربى يعنى نگه‏دار) و معنى آن را قصد كند نمازش باطل است و اگر قصد نكند امّا متوجّه معنى آن باشد احتياط واجب آن است كه نماز را اعاده كند.

جواب سلام او واجب است و با توجه به اینکه معمولاً جواب عربی را می‌فهمند، به عربی داده شود کافی است.

«الله‌اکبر» مانند ساير ذكرهاى نماز و حمد و سوره بايد به عربى صحيح گفته شود و عربى غلط يا ترجمه آن كافى نيست.

در ركوع واجب است ذكر بگويد، ذكر ركوع بنا بر احتياط واجب سه مرتبه «سبحان‌الله» يا یک‌مرتبه «سُبْحانَ ربی الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ» است كه بايد به عربى صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه تكرار كند.

رعایت اعراب و مخارج حروف لازم است ولی رعایت دقائق تجویدی لزومی ندارد.

كافى است بگويد: «اشْهَدُ انْ لا اله إلَّااللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» و اين كلمات بايد به عربى صحيح و به ترتيب و پشت سر هم گفته شود.

احتياط واجب آن است كه صيغه طلاق خلع و مبارات به عربى صحيح خوانده شود، ولى اگر زن براى بخشيدن مال خود به شوهر به فارسى بگويد: فلان مال را به تو بخشيدم تا مرا طلاق دهى مانعى ندارد.