مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

انتخاب راه دو لازم است.

اگر راه درمان آن‌ها منحصر به شنيدن موسيقى باشد، به مقدار ضرورت مانعى ندارد.

اگر پزشك اثر زیان‌بخش دارو را اعلام كند مسئولیتی در برابر عارضه ندارد; و اگر اعلام نكند، مسئول است. ولى درهرصورت پزشك بايد مقاومت كرده و داروى مضر را به بيمار معرّفى نكند.

اگر ضرر مهمی نداشته باشد اشكالى ندارد; زيرا داروها به‌هرحال عوارضى دارند، ولى اگر ضرر مهمی داشته باشد تجويز آن جايز نيست، مگر در صورت ضرورت شديد و با كسب رضايت بيمار يا ولی او.

هرگاه ضررى باشد كه در برابر تسكين درد شديد در ميان عقلا قابل‌پذیرش باشد اشكالى ندارد؛ و اگر ضرر مهمی است كه او را به خطر می‌اندازد، جايز نيست؛ و اگر براى خودش ضرر نداشته باشد، بلكه براى جنين ضرر داشته باشد نيز حكم مسئله همين است.

درصورتی‌که احتمال بيمارى، احتمال قابل‌ملاحظه‌ای باشد، اين اقدام اشكال ندارد و مسئول نيست.

پزشك موظّف است از زنانى كه در معرض باردارى هستند سؤال كند؛ و اگر بدون تحقيق داروى مضری بدهد مسئول است.

درصورتی‌که هدف ترك اعتياد باشد و اين معنا به‌طرف نیز تفهیم گردد، مانعى ندارد.

هرگاه ضررى باشد که در برابر تسکین درد شدید در میان عقلا قابل‌پذیرش باشد اشکالى ندارد و اگر ضرر مهمی است که او را به خطر می‌اندازد، جایز نیست و اگر براى خودش ضرر نداشته باشد بلکه براى جنین ضرر داشته باشد نیز مسئله همین است.

اگر پزشک اثر زیان‌بخش دارو را اعلام کند مسئولیتی در برابر عارضه ندارد و اگر اعلام نکند، مسئول است. ولى درهرصورت پزشک باید مقاومت کرده و داروى مضر را به بیمار معرفی نکند.

درصورتی‌که احتمال بیمارى، احتمال قابل‌ملاحظه‌ای باشد، این اقدام اشکال ندارد و مسئول نیست.

چنین شخصى کار خلافى کرده و مجازات دارد، ولى ضامن دیه طرف نیست مگر اینکه شخصاً دارو را به او تزریق کرده یا خورانده باشد.