مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسى كه در نماز وسواس دارد و وسواس او اسباب اشكال نماز می‌شود، چنانچه بداند درصورتی‌که نماز را با جماعت بخواند از وسواس راحت‏ می‌شود بايد نماز را به جماعت بخواند.

درصورتی‌که واقعاً به‌صورت مشدّد باشد باطل است ولی مراقب باشد گرفتار وسواس نشده باشد.

گر جاهل قاصر بوده تکلیفی ندارد و الا باید تدریجاً اعاده کند.

نمازهایی که یقین دارد را اعاده کند ولی اعاده موارد و مقدار مشکوک لازم نیست.

هرگاه در آيه و يا ذكرى از نماز شك كند بايد آن را تكرار كند تا صحيح بگويد، امّا اگر به حدّ وسواس برسد بايد اعتنا نكند و اگر اعتنا كند نمازش اشكال دارد و بنا بر احتياط واجب بايد دوباره بخواند.

احتياط آن است كه اگر وقت باقى است عمل را انجام دهد؛ مگر اینکه به سرحد وسواس برسد.

اگر از روى فراموشى يا اجبار و اضطرار به قسم عمل نكند كفّاره ندارد و قسمى كه آدم وسواسى مى خورد مثل اين كه مى گويد و اللَّه الآن مشغول نماز مى شوم، ولى وسواس مانع مى گردد اگر وسواس او طورى باشد كه بى اختيار به قسم خود عمل نكند كفّاره ندارد.