واجبات نماز بر دو گونه است: بعضى رکن است و بعضى غير رکن، رکن چيزى است كه اگر آن را به‌جا نياورد يا اضافه كند نماز باطل است، خواه عمداً باشد يا از روى سهو و اشتباه، ولى در واجبات غير رکنی هنگامى نماز باطل می‌شود كه آن را عمداً کم‌وزیاد كند و اگر از روى سهو و اشتباه کم‌وزیاد كند نماز صحيح است.
ارکان به اجزاء نماز گفته می‌شود که ترک آن عمداً یا سهواً نماز را باطل می‌کند ولی موالات و وضو جزو شرایط نماز است که حکم خاص خود رادارند و آن اینکه در صورت عدم رعایت آن‌ها چه عمداً و چه سهواً نماز باطل می‌شود.
كسى كه زياد شك می‌کند اگر شك كند ركنى را به‌جا آورده يا نه (مانند ركوع) و به آن اعتنا نكند بعد يادش بيايد كه آن را به‌جا نياورده است، چنانچه وارد ركن بعد نشده بايد آن را به‌جا آورد و اگر مشغول ركن بعد شده نمازش باطل است، ولى اگر غير ركن باشد و بعد يادش بيايد كه به‌جا نياورده، چنانچه وارد ركن بعد نشده به‌جا می‌آورد و اگر وارد ركن بعد شده بر نمی‌گردد و نمازش صحيح است.
هرگاه در بین نماز بعد از گذشتن محل چيزى، شك كند آن را به‌جا آورده يا نه مثل اينكه بعد از داخل شدن در ركوع، شك در حمد و سوره كند و يا بعد از ورود در سجده شك در ركوع كند، در هیچ‌یک از اين موارد نبايد به شک خود اعتنا كند، خواه جزء بعدى ركن باشد يا غير ركن.
دستور نماز احتياط ازنظر کم‌وزیاد كردن غیر رکن و شك در به‌جا آوردن اجزا مانند ساير نمازهاى واجب است.
