ابطال تیمم با رفع عذر
آیا بعد از برطرف شدن عذر، تیمم باطل می شود؟
كسى كه به واسطه نداشتن آب يا عذر ديگرى تيمّم كند بعد از پيدا شدن آب يا برطرف شدن عذر، تيمّم او خود به خود باطل مىشود.
كسى كه به واسطه نداشتن آب يا عذر ديگرى تيمّم كند بعد از پيدا شدن آب يا برطرف شدن عذر، تيمّم او خود به خود باطل مىشود.
نمازهايى را كه با تيمّم خوانده اعاده و قضا ندارد، ولى در چند مورد احتياط مستحب آن است كه نمازهاى خود را اعاده كند: اوّل در جايى كه آب نداشته يا مانع از استعمال آب داشته و عمداً خود را جُنُب كرده و با تيمّم نماز خوانده است. دوم در جايى كه عمداً به جستجوى آب نرود و در تنگى وقت با تيمّم نماز بخواند و بعد بفهمد اگر جستجو مىكرد آب پيدا مىشد. سوم آنكه مىدانسته يا گمان داشته كه دسترسى به آب ندارد و آبى را كه داشته ريخته و تلف كرده است.
آرى سعى او صحيح است؛ مشروط بر اینکه در حال شک و ترديد به اميد روشن شدن واقع مسئله سعى را ادامه دهد.
اگر مصدود اميد برطرف شدن مانع را داشته باشد احتياط آن است كه صبر كند؛ ولى اگر گمان برطرف نشدن آن را داشته باشد، مىتواند به وظیفه «مصدود» عمل كند.
هرگاه پسازآنکه نايب رمى جمرات را انجام داد، بيمار خوب شود، لازم نيست رمى را دوباره خودش انجام دهد، ولى در مورد شخصى كه بیهوش بوده، چون نيابت اجازه مىخواهد (و نايب بدون اجازه او اين كار را كرده) احتياط آن است كه خودش دوباره انجام دهد؛ امّا اگر در بين رمىِ نايب، بيمار خوب شود يا بیهوش هوشيار گردد، بايد خودش از اوّل شروع كند و به آن مقدار كه نايب انجام داده اكتفا نكند.
هرگاه پس از انجام رمى توسّط نايب، عذر برطرف شود و وقت باقى باشد، احتياط آن است كه خودش دوباره انجام دهد.