مسأله 100ـ گوشت هایی كه در بازار مسلمانان فروخته مى شود، يا مسلمانى براى انسان هديه مى آورد پاك و حلال است، و تحقيق و تفحّص درباره آن لازم نيست؛ ولى اگر بدانند آن مسلمان گوشتها را از كافر گرفته و رسيدگى لازم را نكرده، لازم است از آن اجتناب شود. اما چرم¬هايى كه از بلاد كفّار مى آورند پاك است، هر چند نمى توان با آن نماز خواند.
مسأله 159ـ گذاشتن قرآن روى عين نجس چنانچه موجب بى احترامى باشد، حرام است و بايد آن را برداشت.
مسأله 88ـ نجاسات بنابر احتياط واجب يازده چيز است: 1ـ بول 2ـ مدفوع 3ـ منى 4ـ مردار 5ـ خون 6ـ سگ 7ـ خوک 8ـ کافر 9ـ مايعات مست کننده 10ـ آبجو 11ـ عرق حيوان نجاستخوار
مسأله 97ـ پوستهايى که از لب و سر و جاهاى ديگر بدن انسان جدا مى شود پاک است، امّا اگر آن را با فشار جدا کنند احتياط واجب اجتناب است.
مسأله 110ـ پوست سرخ رنگى که بعد از شستن زخم يا هنگام بهبودى روى زخم ظاهر مى شود پاک است، مگر اين که يقين حاصل شود خون در آن است.
مسأله 99ـ اگر برّه و بزغاله پيش از آن که علفخوار شود بميرد، پنير مايه اى که در شيردان آنهاست پاک است، ولى بيرون آن را بنابر احتياط واجب بايد آب بکشند.
مسأله 163ـ پاک کردن ورق قرآن فقط وظيفه کسى که آن را نجس کرده نيست، بلکه اگر ديگران هم باخبر شوند وظيفه همه است که آن را پاک کنند و اگر يکى اين وظيفه را انجام دهد، از ديگران ساقط مى شود، ولى اگر قرآن مال ديگرى است و با شستن از بين مى رود يا ناقص مى شود آن کس که آن را نجس کرده، بايد خسارت آن را بدهد.
مسأله 166ـ پنجم: بدن و لباس نمازگزار و محلّ سجده او بايد پاک باشد، شرح اين مسائل نيز در بحث لباس و مکان نمازگزار خواهد آمد.
مسأله 139ـ افراد وسواسى نبايد به علم و يقين خود در طهارت و نجاست توجّه کنند، بلکه بايد ببينند افراد معمولى درچه مورد يقين به طهارت يانجاست پيدا مى کنند و به همان ترتيب عمل کنندوبراى ترک وسواس،بهترين راه، بى اعتنايى است.
مسأله 157ـ هرگاه صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بنابر احتياط بايد به ميهمانها بگويد، ولى اگر يکى از ميهمانها بفهمد لازم نيست به ديگران بگويد فقط خودش بايد اجتناب کند، مگر اين که با او معاشرت داشته باشند که براى جلوگيرى از آلودگى خودش مى تواند بعد از غذا خوردن به آنها بگويد، تا دست و دهان خود را آب بکشند.
مسأله 157ـ هرگاه صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بنابر احتياط بايد به ميهمانها بگويد، ولى اگر يکى از ميهمانها بفهمد لازم نيست به ديگران بگويد فقط خودش بايد اجتناب کند، مگر اين که با او معاشرت داشته باشند که براى جلوگيرى از آلودگى خودش مى تواند بعد از غذا خوردن به آنها بگويد، تا دست و دهان خود را آب بکشند.
مسأله 114ـ کسانى که به خدا و پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) ايمان دارند، ولى وسوسه هايى براى آنها پيدا مى شود و به مطالعه و تحقيق مى پردازند پاکند و اين وسوسه ها ضررى ندارد.
