نجاست عرق جنب از حرام
مسأله 131ـ کسى که از طريق حرام جُنُب شود، خواه به واسطه زنا باشد، يالواط و يا استمناء، عرق او نجس نيست، ولى مادام که بدن يا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنابر احتياط واجب.
مسأله 131ـ کسى که از طريق حرام جُنُب شود، خواه به واسطه زنا باشد، يالواط و يا استمناء، عرق او نجس نيست، ولى مادام که بدن يا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنابر احتياط واجب.
مسأله 132ـ احتياط مستحبّ آن است که از عرق جُنُب از حرام پرهيز شود و براى رعايت اين احتياط، بهتر است با آب ملايم غسل کند، که به هنگام غسل بدن او عرق نکند، اين در صورتى است که با آب قليل غسل نمايد و اگر با آب کر و مانند آن باشد اشکال ندارد، امّا بعد از پايان غسل يک بار همه بدن را آب بکشد (بنابراحتياط مستحبّ).
مسأله 133ـ نزديکى کردن با همسر در حال عادت ماهيانه يا در حال روزه ماه مبارک رمضان حرام است و اگر عرق کند، احتياط واجب آن است که با آن، معامله عرق جُنُب از حرام کند.
مسأله 134ـ منظور از عرق جُنُب از حرام عرقى است که در آن حال يا بعد از آن، پيش از آن که غسل کند از بدن او بيرون مى آيد.
مسأله 135ـ هرگاه جنب از حرام به واسطه نداشتن آب، يا عذر ديگر، يا تنگى وقت تيمّم کند و نماز بخواند نمازش صحیح است، ولی مادام که بدن یا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنابراحتیاط واجب؛ ولی عرقهای بعد از تیمم مانعی ندارد.