مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 1228ـ مستحبّ است انسان صبر کند که نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اوّل وقت که فرادى (تنها) باشد بهتر است و نيز جماعتى که مختصر بخوانند از نماز فرادى که آن را طول دهند برتر است.

مسأله 1229ـ هرگاه جماعت برپا شود مستحبّ است کسى که نمازش را فرادى خوانده دوباره باجماعت بخواند و اگر بعداً بفهمد که نماز اوّلش باطل بوده نماز دوم کافى است.

مسأله 1230ـ جايز است «امام جماعت» که يک بار نماز خود را با جماعت خوانده آن را با جماعت ديگرى دوباره بخواند، امّا بيش از دوبار اشکال دارد، بنابراين يک امام جماعت مى تواند در دو مسجد اقامه جماعت کرده و نماز را دوباره بخواند.

مسأله 1231ـ کسى که در نماز وسواس دارد و وسواس او اسباب اشکال نماز مى شود، چنانچه بداند در صورتى که نماز را با جماعت بخواند از وسواس راحت مى شود بايد نماز را به جماعت بخواند.

مسأله 1232ـ هيچ نماز مستحبّى را نمى توان با جماعت خواند، مگر نماز استسقاء، يعنى نمازى که براى آمدن باران مى خوانند و نماز عيد فطر و قربان که در زمان غيبت امام(عليه السلام) مستحبّ است.

مسأله 1233ـ در نمازهاى يوميّه هر نمازى را مى توان با هر نماز امام اقتدا کرد، مثلاً اگر امام نماز ظهر را مى خواند و او نماز ظهر را قبلاً خوانده مى تواند نماز عصرش را با نماز ظهر امام بخواند، ولى اگر امام براى احتياط نمازش را اعاده کرده، نمى تواند نماز خود را با او بخواند، مگر اين که هر دو از جهت احتياط مثل هم باشند.

مسأله 1234ـ اگر امام جماعت نماز قضا مى خواند مى شود به او اقتدا کرد ولى اگر نمازش را احتياطاً قضا کند اقتدا به او اشکال دارد.

مسأله 1235ـ اگر انسان نداند نمازى را که امام مى خواند نماز نافله است يا نماز واجب نمى تواند به او اقتدا کند.

مسأله 1270ـ کسى که ايستاده نماز مى خواند نمى تواند به کسى که نشسته يا خوابيده نماز مى خواند اقتداکند و کسى که نشسته نماز مى خواند نمى تواند به کسى که خوابيده نماز مى خواند اقتدا کند.

مسأله 1271ـ اگر امام جماعت با تيمّم يا وضوى جبيره اى نماز مى خواند مى توان به او اقتدا کرد، ولى اگر به واسطه عذرى با لباس نجس از روى ناچارى نماز مى خواند بنابر احتياط مستحب نبايد به او اقتدا کرد، و احتیاط واجب آن است که از اقتدا به کسى که نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کند و همچنين زن مستحاضه اجتناب شود و بطور کلّى هر کس نماز خود را به سبب عذرى ناقص مى خواند حق ندارد امام جماعت براى ديگران شود (بنابر احتياط واجب) مگر آنچه در بالا درباره تيمّم يا وضوى جبيره اى گفته شد.

مسأله 1285ـ مستحبّ است امور زيربه اميد ثواب الهى در جماعت رعايت شود:1ـ اگر مأموم يک مرد است در طرف راست امام، کمى عقب تر از او بايستد و اگر يک زن است در طرف راست امام طورى بايستد که جاى سجده اش مساوى زانو يا قدم امام باشد و اگر يک مرد و يک زن يا يک مرد و چند زن باشند مرد طرف راست امام و باقى پشت سر امام مى ايستند و اگر چند مرد يا چند زن باشند همه پشت سر امام مى ايستند و اگر چند مرد و چند زن باشند مردها پشت سر امام و زنها پشت سر مردها بايستند. 2ـ اگر امام و مأموم هر دو زن باشند در يک صف مى ايستند، ولى امام کمى جلوتر مى ايستد. 3ـ امام در وسط صف بايستد و اهل علم و فضيلت و تقوا در صف اوّل بايستند. 4ـ صفهاى جماعت منظم باشد آنچنان که شانه هاى آنان رديف يکديگر قرار گيرد و ميان کسانى که در يک صف ايستاده اند فاصله اى نباشد.5ـ بعد از گفتن «قَدْ قامَتِ الصَّلاة» مأمومين همگى برخيزند و آماده جماعت شوند. 6ـ امام جماعت حال مأمومى را که از ديگران ضعيف تر است رعايت کند و عجله نکند تا افراد ضعيف به او برسند، همچنين رکوع و سجود و قنوت را زياد طولانى نکند، مگر اين که بداند همه کسانى که به او اقتدا کرده اند آمادگى دارند.7ـ امام جماعت هنگام قرائت حمد و سوره صداى خود را بلند کند تا مأمومين بشنوند ولى نه بيش از اندازه. 8ـ اگر امام در رکوع بفهمد شخص يا اشخاصى تازه رسيده اند و مى خواهند اقتدا کنند رکوع را کمى طول بدهد تا به او برسند، ولى بيش از دو برابر رکوع معمولى طول ندهد، هرچند بداند شخص يا اشخاص ديگرى نيز مى خواهند اقتدا کنند.

مسأله 1286ـ شايسته است به اميد ثواب از امور زير بپرهيزند:1ـ اگر در صفهاى جماعت جا باشد نمازگزار تنها نايستد. 2ـ مأموم ذکرهاى نماز را طورى نگويد که امام بشنود. 3ـ مسافرى که نماز ظهر و عصر و عشا را شکسته مى خواند براى کسانى که مسافر نيستند امامت نکند، همچنين کسى که مسافر است به شخص حاضر اقتدا نکند (البته منظور از کراهت در اينجا کمتر بودن ثواب است وگرنه نماز جماعت در هر صورت ثواب دارد).