مسأله 816ـ مستحبّ است انسان نماز را در مسجد بخواند و بسيار روى آن تاکيد شده و بهتر از همه مساجد، مسجدالحرام است، سپس مسجد پيغمبر(صلى الله عليه وآله) و بعد مسجد کوفه و بعد از آن مسجد بيت المقدّس است و در درجه بعد مسجد جامع هر شهر و بعد از آن مسجد محلّه و مسجد بازار است.
مسأله 817ـ با توجّه به این که تبلیغات اسلامی و آگاهی بر احکام، غالباً در مساجد انجام می¬شود براى زنها در صورتى كه خود را از نامحرم بخوبى حفظ كنند بهتر است نماز را در مسجد بخوانند و اگر راهى براى ياد گرفتن مسائل اسلامى جز از طريق رفتن به مسجد وجود ندارد واجب است به مسجد بروند.
مسأله 818ـ نماز در حرم امامان(عليهم السلام) مستحبّ است، بلکه در حديث آمده نماز در حرم مطهّر حضرت اميرالمؤمنين(عليه السلام) برابر با دويست هزار نماز است.
مسأله 819ـ رفتن به مسجدى که نمازگزار ندارد مستحبّ است و همسايگان مسجد تا عذرى نداشته باشند نماز در مسجد را ترک نکنند.
مسأله 820ـ شايسته است انسان با کسانى که از روى بى اعتنايى، به مسجد مسلمانها حاضر نمى شوند رابطه دوستى برقرار نکند، با آنها غذا نخورد و در کارها با آنها مشورت ننمايد و از آنها زن نگيرد و به آنها زن ندهد.
مسأله 821ـ شايسته است نماز را در اين چند جا نخوانند: حمّام، زمين نمک زار، مقابل انسانى که نشسته يا ايستاده است، مقابل درى که باز است و در جادّه ها، و کنار خيابانها، در صورتى که مزاحم عبور و مرور مردم نباشد، و اگرمزاحم باشد حرام است; همچنين نماز خواندن در مقابل آتش، چراغ، داخل آشپزخانه و هرجا که کوره آتش باشد، مقابل چاه و چاله اى که محلّ فاضلاب است و روبه روى عکس و مجسّمه چيزى که روح دارد، مگر آن که روى آن پرده بکشند و در جايى که عکس باشد هرچند مقابل نمازگزار نيست و در مقابل قبر و روى قبر و در قبرستان.
مسأله 822ـ هرگاه انسان در جايى نماز مى خواند که مردم از جلو او عبور مى کنند مستحبّ است جلو خود چيزى بگذارد که ميان او و آنها حايل گردد، حتّى اگر عصا و تسبيح و ريسمانى هم باشد کافى است.
