مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 874ـ تکبير و حمد و سوره و ساير ذکرهاى نماز را بايد طورى بخواند که اگر مانعى در کار نباشد حدّاقل خودش آن را بشنود.

مسأله 875ـ کسانى که به خاطر بيمارى يا لال بودن نمى توانند تکبير را درست بگويند بايد هر طورى مى توانند بگويند و اگر هيچ نمى توانند بگويند احتياط واجب آن است که اشاره کنند و با زبانى که در ميان افراد کر و لال متعارف است آن را ادا نمايند و در قلب خود نيز بگذرانند.

مسأله 876ـ مستحبّ است بعد از تکبيرة الاحرام به قصد رجاء اين دعا را بخوانند: «يا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ الْمُسىءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمـُحْسِنَ اَنْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسيئِ اَنتَ الْمـُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسيئُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ تَجاوَزْ عَنْ قَبِيحِ ما تَعْلَمُ مِنّى. يعنى: «اى خداى نيکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده اى که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نيکو کارى و من گنهکارم، به حقّ محمّد و آل محمّد رحمتت را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از کارهاى زشتى که مى دانى از من سرزده بگذر!»

مسأله 877ـ مستحبّ است در موقع گفتن تکبيرة الاحرام و ساير تکبيرهاى نماز دستها را تا مقابل گوش بالاببرد.

مسأله 878ـ هرگاه شک کند که تکبيرة الاحرام را گفته يا نه، چنانچه مشغول خواندن حمد شده است به شک خود اعتنا نکند واگر چيزى نخوانده بايد تکبير را بگويد و هرگاه مى داند تکبيرة الاحرام را گفته امّا شک دارد که صحيح گفته است يا نه، اگر اين شک بعد از گفتن تکبير پيدا شود اعتنا نکند.

مسأله 879ـ قيام يعنى ايستادن، در دو جاى نماز، واجب و رکن است: هنگام گفتن تکبيرة الاحرام و قيام قبل از رکوع که آن را «قيام متّصل به رکوع» گويند، ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و همچنين بعد از رکوع واجب است امّا رکن نيست.

مسأله 880ـ هرگاه رکوع را فراموش کند و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد که رکوع نکرده بايد بايستد و به رکوع رود و اگر به حالت خميدگى به رکوع برگردد نماز او باطل است زيرا قيام متّصل به رکوع را به جا نياورده است.

مسأله 881ـ در موقع قيام نبايد بدن و پاها را حرکت دهد و به طرفى خم شود يا به جايى تکيه کند، ولى اگر از روى ناچارى باشد مانعى ندارد.

مسأله 882ـ هرگاه در حال قيام براى حمد و سوره از روى فراموشى بدن و پاها را حرکت دهد يا به طرفى خم شود نماز باطل نيست، امّا اگر در موقع تکبيرة الاحرام و قيام متّصل به رکوع باشد، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تمام کند و اعاده نمايد.

مسأله 883ـ هرگاه در موقع قيام روى يک پا بايستد نمازش اشکال دارد، ولى لازم نيست سنگينى بدن را بطور مساوى روى هر دو پا قرار دهد.

مسأله 884ـ اگر پاها را بيش از اندازه باز بگذارد بطورى که از شکل ايستادن بيرون رود نمازش باطل است، مگر اين که ناچار باشد.

مسأله 885ـ هرگاه در نماز مى خواهد کمى جلو يا عقب رود يا بدن را کمى به طرف راست و چپ حرکت دهد بايد چيزى نگويد ولى «بِحَوْلِ اللّهِ وَ قُوَّتِهِ اَقُومُ وَ اَقْعُدُ» را بايد در حال برخاستن بگويد.