مسأله 1246ـ هرگاه مأموم بداند نماز امام قطعاً باطل است، مثلاً بداند امام وضو ندارد نمى تواند به او اقتدا کند هر چند امام متوجّه نباشد، امّا اگر مأموم بعد از نماز بفهمد که امام عادل نبوده و يا خداى نکرده کافر بوده است يا نمازش باطل بوده، نماز مأموم صحيح است.
مسأله 1247ـ اگر مأموم در اثناء نماز شک کند که نيّت اقتدا کرده يا نه، چنانچه در حالى باشد که اطمينان پيدا کند مشغول جماعت است نماز را به جماعت تمام مى کند، ولى اگر اطمينان پيدا نکند بايد نماز را به نيّت فرادى انجام دهد.
مسأله 1248ـ بدون عذر نمى توان از جماعت جدا شد و نيّت فرادى کرد، خواه از اوّل تصميم بر اين کار داشته باشد، يا در اثناء نماز.
مسأله 1249ـ هرگاه مأموم به واسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام از او جدا شد و نيّت فرادى کرد لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيّت فرادى کند بايد آن مقدار را که امام نخوانده بخواند.
مسأله 1250ـ اگر در اثناء نماز به خاطر عذرى نيّت فرادى کند نمى تواند دوباره به جماعت برگردد و نيز اگر مردّد شود که نيّت فرادى کند يا نکند و بعد تصميم بگيرد نماز را به جماعت تمام کند جماعت او اشکال دارد، امّا هرگاه شک کند که نيّت فرادى کرده يا نه، بنا مى گذارد بر اين که نيّت فرادى نکرده است.
مسأله 1251ـ اگر موقعى که امام در رکوع است به او اقتدا کند و به رکوع رود و به رکوع امام برسد نماز او صحيح است، خواه امام ذکر رکوع را گفته باشد يا نه و رکعت اوّل او حساب مى شود، امّا اگر به رکوع امام نرسد نمازش را بطور فرادى تمام کند و بنابر احتياط واجب اعاده نمايد، همچنين اگر شک کند به رکوع امام رسيده يا نه.
مسأله 1252ـ در رکعتهاى ديگر نماز (غير از رکعت اوّل) نيز بايد خود را به رکوع امام برساند و گرنه جماعت او اشکال دارد.
مسأله 1253ـ اگر موقعى که امام در رکوع است اقتدا کند و پيش از آن که به اندازه رکوع خم شود امام سر از رکوع بردارد، نيّت فرادى مى کند و نمازش صحيح است و اعاده ندارد.
مسأله 1254ـ هرگاه در اوّل نماز يا در بين حمد و سوره اقتدا کند و خود را به رکوع امام نرساند جماعت او صحيح نيست، مگر اين که عذرى داشته باشد.
مسأله 1255ـ اگر موقعى به جماعت رسد که امام مشغول خواندن تشهّد آخر نماز است چنانچه بخواهد به ثواب نماز جماعت برسد بايد نيّت کند و تکبيره الاحرام بگويد و بعد بنشيند و تشهّد نماز را با امام بخواند، ولى سلام نگويد و کمى صبر کند تا امام سلام نماز را بگويد، بعد بايستد و نماز را ادامه دهد، يعنى حمد و سوره را بخواند و آن را رکعت اوّل نماز خود حساب کند.
مسأله 1256ـ اگر در رکعت دوم اقتدا کند قنوت و تشهّد را با امام مى خواند و احتياط آن است که موقع خواندن تشهّد زانوها را از زمين بلند کند و تنها انگشتان دست و سينه پا را بر زمين بگذارد (و به صورت نيمه خيز بنشيند) و بعد از تشهّد امام برخيزد و حمد و سوره بخواند و اگر براى سوره وقت ندارد، حمد را تمام کند و در رکوع، خود را به امام برساند.
مسأله 1257ـ کسى که در رکعت دوم امام اقتدا مى کند، بايد در رکعت دوم نماز خودش که رکعت سوم امام است بعد از دو سجده بنشيند و تشهّد را به مقدار واجب بخواند و برخيزد و خود را به امام برساند و چنانچه براى گفتن سه مرتبه تسبيحات وقت ندارد يک مرتبه بگويد و در رکوع خود را به امام برساند.
