مسأله 1266ـ كسى كه يك ركعت از امام عقب مانده، وقتى امام تشهّد را مى خواند احتياط آن است كه زانوها را از زمين بلند كند و انگشتان دست و سينه پا را بر زمين بگذارد و بنابر احتیاط مستحب همراه او تشهّد بخواند، يا ذكر بگويد و اگر تشهّد آخر است بنابر احتیاط واجب صبر کند تا امام سلام نماز را بگويد و بعد برخيزد و ادامه دهد.
مسأله 1282ـ هرگاه مأموم سهواً قبل از امام به رکوع رود و طورى باشد که اگر سر بردارد به مقدارى از قرائت امام مى رسد بايد برگردد و قرائت امام را درک کند و با او به رکوع رود و هرگاه مى داند به چيزى از قرائت امام نمى رسد احتياط واجب آن است که سر بردارد و با امام نماز را تمام کند و نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1280ـ هرگاه مأموم خيال مى کرد امام سر از سجده برداشته، او هم سر از سجده برداشت، بايد دوباره به سجده برود و اگر اين کار در هر دو سجده واقع شود زيادى دو سجده که رکن است نماز را در اينجا باطل نمى کند، امّا اگر به سجده برگردد در حالى که در همان لحظه امام سر از سجده برداشته است، اگر در يک سجده چنين اتفاق افتد نمازش صحيح است و اگر در دو سجده باهم باشد نمازش باطل مى شود.
مسأله 1249ـ هرگاه مأموم به واسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام از او جدا شد و نيّت فرادى کرد لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيّت فرادى کند بايد آن مقدار را که امام نخوانده بخواند.
مسأله 1253ـ اگر موقعى که امام در رکوع است اقتدا کند و پيش از آن که به اندازه رکوع خم شود امام سر از رکوع بردارد، نيّت فرادى مى کند و نمازش صحيح است و اعاده ندارد.
مسأله 1257ـ کسى که در رکعت دوم امام اقتدا مى کند، بايد در رکعت دوم نماز خودش که رکعت سوم امام است بعد از دو سجده بنشيند و تشهّد را به مقدار واجب بخواند و برخيزد و خود را به امام برساند و چنانچه براى گفتن سه مرتبه تسبيحات وقت ندارد يک مرتبه بگويد و در رکوع خود را به امام برساند.
مسأله 1276ـ هرگاه مأموم بعضى از کلمات حمد و سوره امام، يا صداى همهمه او را بشنود احتياط واجب ترک حمد و سوره است.
مسأله 1275ـ اگر مأموم صداى قرائت امام را در نمازهاى صبح و مغرب و عشاء بشنود بايد حمد و سوره را ترک کند و اگر صداى امام را نشنود جايز است حمد و سوره را بخواند، ولى بايد آهسته بخواند، امّا در نمازهاى ظهر و عصر احتياط واجب آن است که هميشه حمد و سوره را ترک نمايد، امّا ذکر گفتن بطور آهسته جايز، بلکه مستحبّ است.
مسأله 1261ـ اگر امام ايستاده باشد و مأموم نداند در کدام رکعت است مى تواند اقتدا کند و حمد و سوره را به قصد قربت بخواند و نمازش صحيح است، خواه معلوم شود امام در رکعت سوم و چهارم بوده، يا در رکعت اوّل و دوم، به شرط اين که نماز ظهر و عصر باشد که حمد و سوره را امام آهسته مى خواند.
مسأله 1265ـ اگر نماز امام تمام شود و مأموم هنوز مشغول تشهّد يا سلام است لازم نيست نيّت فرادى کند.
مسأله 1283ـ در تمام مواردى که مأموم بايد برگردد اگر عمداً برنگردد نمازش اشکال دارد.
مسأله 1278ـ مأموم نبايد تکبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد، ولى در ذکرهاى ديگر مانع ندارد، هرچند احتياط مستحب آن است که اگر صداى امام را بشنود پيش از او نگويد.
