مسأله 1284ـ اگر امام در رکعتى که تشهّد ندارد اشتباهاً تشهّد بخواند، يا در رکعتى که قنوت ندارد اشتباهاً قنوت بخواند، مأموم نبايد تشهّد و قنوت را بخواند، ولى نمى تواند پيش از امام برخيزد، يا پيش از امام به رکوع رود، بلکه بايد مطلب را با علامت و اشاره اى به او حالى کند، و اگر نشد صبر کند تا امام تشهّد و قنوت را تمام کند و بقيّه نماز را با او بخواند.
مسأله 1283ـ در تمام مواردى که مأموم بايد برگردد اگر عمداً برنگردد نمازش اشکال دارد.
مسأله 1282ـ هرگاه مأموم سهواً قبل از امام به رکوع رود و طورى باشد که اگر سر بردارد به مقدارى از قرائت امام مى رسد بايد برگردد و قرائت امام را درک کند و با او به رکوع رود و هرگاه مى داند به چيزى از قرائت امام نمى رسد احتياط واجب آن است که سر بردارد و با امام نماز را تمام کند و نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1281ـ اگر اشتباهاً سر از رکوع يا سجده بردارد و سهواً يا به خيال اين که به امام نمى رسد به رکوع يا سجده نرود نمازش صحيح است.
مسأله 1280ـ هرگاه مأموم خيال مى کرد امام سر از سجده برداشته، او هم سر از سجده برداشت، بايد دوباره به سجده برود و اگر اين کار در هر دو سجده واقع شود زيادى دو سجده که رکن است نماز را در اينجا باطل نمى کند، امّا اگر به سجده برگردد در حالى که در همان لحظه امام سر از سجده برداشته است، اگر در يک سجده چنين اتفاق افتد نمازش صحيح است و اگر در دو سجده باهم باشد نمازش باطل مى شود.
مسأله 1279ـ مأموم بايد کارهاى نماز را مانند رکوع و سجود جلوتر از امام انجام ندهد، بلکه همراه امام يا کمى بعد از او به جا آورد و اگر سهوا پيش از امام سر از رکوع بردارد بايد دوباره به رکوع برود و با امام سربردارد و زيادى رکوع در اينجا نماز را باطل نمى کند، ولى اگر به رکوع برگردد و پيش از آن که به رکوع برسد امام سر بردارد نمازش باطل است.
مسأله 1278ـ مأموم نبايد تکبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد، ولى در ذکرهاى ديگر مانع ندارد، هرچند احتياط مستحب آن است که اگر صداى امام را بشنود پيش از او نگويد.
مسأله 1277ـ اگر مأموم سهواً حمد و سوره را بخواند، يا گمان کند صدايى را که مى شنود صداى امام نيست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده نمازش صحيح است و هرگاه شک کند صداى امام است يا صداى کس ديگر بنابر احتياط حمد و سوره را نخواند.
مسأله 1276ـ هرگاه مأموم بعضى از کلمات حمد و سوره امام، يا صداى همهمه او را بشنود احتياط واجب ترک حمد و سوره است.
مسأله 1275ـ اگر مأموم صداى قرائت امام را در نمازهاى صبح و مغرب و عشاء بشنود بايد حمد و سوره را ترک کند و اگر صداى امام را نشنود جايز است حمد و سوره را بخواند، ولى بايد آهسته بخواند، امّا در نمازهاى ظهر و عصر احتياط واجب آن است که هميشه حمد و سوره را ترک نمايد، امّا ذکر گفتن بطور آهسته جايز، بلکه مستحبّ است.
مسأله 1274ـ ماموم بايد غير از حمد و سوره همه چيز نماز را خودش بخواند و حمد و سوره در صورتى از او ساقط است که در رکعت اوّل و دوم با امام نماز بخواند، امّا اگر در رکعت سوم و چهارم در حال قيام امام، اقتدا کند بايد حمد و سوره را خودش بخواند.
مسأله 1273ـ مأموم بايد امام را در نيّت خود معيّن کند، ولى دانستن اسم او لازم نيست، مثلاً همين اندازه که نيّت کند اقتدا به امام حاضر مى کنم و عدالت و ساير جهات در او جمع باشد کافى است.
