أخذ سهم سادات بيش از مخارج سال
مسأله 1576ـ بنابر احتياط واجب سادات نمى توانند بيش از مخارج يک سال خود را از خمس بگيرند.
مسأله 1576ـ بنابر احتياط واجب سادات نمى توانند بيش از مخارج يک سال خود را از خمس بگيرند.
مسأله 1582ـ لازم نيست به سيّد گفته شود که اين پول خمس است، بلکه مى تواند به عنوان هديه به او بدهد و نيّت خمس کند، همچنين در مورد سهم امام که به اذن حاکم شرع به اشخاص مستحقّى مى دهد.
مسأله 1578ـ در صورتى که سادات فقير نياز به سرمايه اى براى کسب و کار داشته باشند مى توان از باب خمس به آنها داد (البتّه به مقدارى که نياز زندگى آنها را تأمين کند).
مسأله 1579ـ هرگاه سهم سادات بيش از نياز سادات باشد بايد آن را به مجتهد عادل داد تا در مصارف ديگرى که صلاح مى داند صرف کند و اگر کمتر از نياز سادات باشد مى توان از سهم امام(عليه السلام) به آنها داد، بنابراين کم و زياد بودن سهم سادات مشکلى ايجاد نمى کند.
مسأله 1579ـ هرگاه سهم سادات بيش از نياز سادات باشد بايد آن را به مجتهد عادل داد تا در مصارف ديگرى که صلاح مى داند صرف کند و اگر کمتر از نياز سادات باشد مى توان از سهم امام(عليه السلام) به آنها داد، بنابراين کم و زياد بودن سهم سادات مشکلى ايجاد نمى کند.
مسأله 1570ـ کسى که بدهى زيادى از خمس دارد و قادر به اداى آن نيست اگر مجتهد مصلحت ببيند ممکن است مقدارى از سهم امام(عليه السلام) را به خودش ببخشد.
مسأله 1577ـ بردن خمس از شهرى به شهر ديگر مانعى ندارد، خواه در شهر خودش مستحقّى باشد يا نه، ولى در هر صورت اگر تلف شود احتياط واجب آن است که از اموال ديگرش بپردازد مخارج حمل و نقل نيز بر عهده اوست، امّا اگر به نماينده حاکم شرع دهد و او از شهرى به شهرى ديگر ببرد و تلف شود چيزى بر او نيست.
مسأله 1568ـ بدهکار مى تواند اگر مجتهد صلاح ببيند با او يا نماينده او مقدار بدهى خود را دست گردان کند و به ذمّه بگيرد و به اقساط بپردازد.
مسأله 1574ـ سيّد بودن سادات از راههاى زير ثابت مى شود:1ـ دو نفر عادل سيّد بودن او را تصديق کند (يک نفر نيز کافى است).2ـ در شهر و منطقه خود مشهور باشد که سيّد است، خواه اين شهرت سبب يقين شود يا گمان.
مسأله 1573ـ به سيّدى که دوازده امامى نيست نمى توان خمس داد و همچنين به کسى که واجب النّفقه است، مثلاً انسان نمى تواند به زنش که سيّده است خمس خود را بدهد، مگر اين که آن زن ناچار باشد مخارج اشخاص ديگرى را که واجب النّفقه مرد نيستند بپردازد.
مسأله 1566ـ خمس را بايد دو قسمت كرد: يك قسمت آن سهم مبارك امام(عليه السلام)است و نيم ديگر سهم سادات. سهم سادات را بايد بنابر احتیاط واجب به مجتهد داد، یا با اجازه¬ی مجتهدی که از او تقلید می¬کند سادات فقير يا يتيم نيازمند، يا ساداتى كه در سفر وامانده اند و نيازمند هستند، بدهد (هرچند در محلّ خود فقير نباشند) ولى سهم امام(عليه السلام) را در زمان ما بايد به مجتهد عادل که از او تقلید می¬کند يا نماينده او تحویل داد، تا در مصارفى كه مورد رضاى امام(عليه السلام) است از مصالح مسلمين و مخصوصاً اداره حوزه هاى علميّه و مانند آن مصرف كند.
مسأله 1575ـ سادات فقيرى که مخارج آنها بر ديگرى واجب است اگر آن شخص نتواند خرج او را بدهد مى توان به او خمس داد، مثلاً زن سيّده اى که شوهرش قادر به اداره زندگى او نيست مى تواند خمس بگيرد.