مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 298ـ شرط پنجم آن است که اعضاى وضو موقع شستن يا مسح کردن پاک باشد، امّا اگر بعد از تمام شدن وضوى يک عضو، همان عضو نجس شود وضو صحيح است.

مسأله 299ـ اگر غير از اعضاى وضو جايى از بدن نجس باشد مانعى براى وضو ندارد، ولى در مخرج بول و غائط احتياط مستحب آن است که اوّل آن را تطهير کرده، بعد وضو بگيرد.

مسأله 300ـ هرگاه يکى از اعضاى وضو قبلاً نجس بوده و بعد از وضو شک کند که آن را پيش از وضو آب کشيده يا نه، وضوى او صحيح است، ولى بايد براى نماز آن را آب بکشد و اگر چيزى با آن ملاقات کرده تطهير کند.

مسأله 301ـ هرگاه در صورت يا دستها بريدگى است که خون آن بند نمى آيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب کر يا جارى فرو برد، يا زير شير آب بگيرد و قدرى فشار دهد که خون بند بيايد و بعد به دستورى که قبلاً گفته شد وضوى ارتماسى بگيرد، امّا اگر آب ضرر دارد بايد به دستور وضوى جبيره که بعداً مى آيد، عمل کند.