و: نماز جمعه بر «مسافران» و «زنان» و «بيماران» و «از کارافتادگان» واجب نيست، ولى اگر آنها در نماز جمعه حاضر شوند نمازشان صحيح است، امّا احتياط واجب آن است که پنج نفر اصلى نماز جمعه (امام و چهار نفر ديگر) غير آنها باشد.
ب: کسانى که تا دو فرسخى از محلّ نماز جمعه قرار دارند مشمول حکم نماز جمعه هستند و در صورتى که نماز جمعه واجب عينى باشد حضور آنها در نماز جمعه واجب است.
مسأله 1237ـ اگر امام در محراب باشد و کسى پشت سر او اقتدا نکرده باشد کسانى که در دو طرف محراب ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمى بينند نمى توانند به او اقتدا کنند، بلکه اگر کسى هم پشت سر امام اقتدا کرده باشد کسانى که دو طرف او ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمى بينند جماعت آنها اشکال دارد، ولى صفهايى که پشت سر آنها قرار دارد نمازشان صحيح است، همچنين اگر صفها به در مسجد برسد و از آن خارج گردد.
مسأله 607ـ دوم کسانى که قتل آنها به عنوان قصاص يا حدّ شرعى واجب شده است و حاکم شرع به آنها دستور مى دهد مراسم غسل ميّت را خودشان در حال حيات انجام دهند و سه غسل را طبق دستورى که قبلاً گذشت به جا آورده، سپس دو قسمت از قسمتهاى سه گانه کفن را يعنى لنگ و پيراهن را مى پوشند و مانند ميّت حنوط مى کنند و بعد از کشته شدن، قطعه سوم را بر آنها مى پوشانند و نماز بر آنها خوانده و به همان حال دفنشان مى کنند و لازم نيست خون را از بدن و کفن آنها بشويند، حتّى اگر بر اثر ترس و وحشت خود را نجس کنند، تکرار غسل لازم نيست.
مسأله 2108ـ هرگاه زنى کودکى را با شرايطى که در مسائل آينده گفته مى شود شير دهد، آن زن به حکم مادر اوست و آن مرد که شير مربوط به اوست به حکم پدر او، پدر آن مرد به حکم جد و مادرش به حکم جدّه و برادرش عمو و خواهرش عمّه و فرزندانش برادر و خواهر او محسوب مى شوند، همچنين پدر آن زن به حکم جدّ مادرى و مادرش جدّه مادرى و برادرش دايى و خواهرش خاله، همچنين دخترى را که زن شير داده بر شوهر او حرام است (به شرط اين که با آن زن نزديکى کرده باشد) و نيز انسان نمى تواند با مادر رضاعى زن خود ازدواج کند زيرا به حکم مادر زن اوست.و به عبارت ديگر هنگامى که بچّه اى را با شرايطى که مى آيد شير دهد آن بچّه به اين عدّه محرم مى شود:1ـ خود آن زن و او را مادر رضاعى مى گويند.2ـ شوهر آن زن که شير مربوط به اوست و او را پدر رضاعى گويند.3ـ پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعى او باشند.4ـ بچّه هايى که از آن زن به دنيا آمده اند يا به دنيا مى آيند.5ـ بچّه هاى اولاد آن زن هر چه پايين روند چه از اولاد او به دنيا آمده، يا اولاد او آنها را شير داده باشند.6ـ خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعى باشند.7ـ عمو و عمّه آن زن اگر چه رضاعى باشند.8ـ دايى و خاله آن زن اگر چه رضاعى باشند.9ـ اولاد شوهر آن زن که شير مربوط به اوست هر چه پايين روند، اگر چه اولاد رضاعى او باشند.10ـ پدر و مادر شوهر آن زن که شير مربوط به آن شوهر است هر چه بالا روند.11ـ خواهر و برادر شوهرى که شير مربوط به اوست اگر چه خواهر و برادر رضاعى او باشند.12ـ عمو و عمّه و دائى وخاله شوهرى که شير مربوط به اوست هر چه بالا روند اگر چه رضاعى باشند، همچنين عدّه ديگرى که در مسائل بعد گفته مى شود به واسطه شير دادن محرم مى شوند.
مسأله 2123ـ اگر زن از شير مربوط به شوهر خود کسانى را که در زير گفته مى شود شير دهد شوهرش بر او حرام نمى شود، ولى بهتر است اين کار را نکند:1ـ برادر و خواهر خودش را.2ـ عمو و عمّه و دايى و خاله خودش را.3ـ عمو زاده و دايى زاده خود را.4ـ برادر زاده خود را.5ـ برادر شوهر يا خواهر شوهر خود را.6ـ خواهر زاده خود، يا خواهر زاده شوهرش را.7ـ عمو و عمّه و دايى و خاله شوهرش را.8ـ نوه زن ديگر شوهر را.
مسأله 1691ـ هرگاه کسى بدهکار خمس يا زکات است و قرض هم دارد و اموالى از باب کفّاره و نذر و مانند آن بر او نيز واجب شده، چنانچه نتواند همه آنها را بپردازد، اگر عين مالى که خمس يا زکات بر آن واجب شده از بين نرفته است بايد خمس و زکات را مقدم دارد و اگر از بين رفته، احتياط اين است که حقّ مردم را مقدّم دارد و اگر چنين کسى از دنيا برود و مال او براى همه اينها کافى نباشد به همين ترتيب عمل کنند.
مسأله 1061ـ «کثيرالشّک» يعنى کسى که زياد شک مى کند نبايد به شکّ خود اعتنا کند، خواه در عدد رکعات نماز باشد، يا در اجزاى نماز، يا شرايط نماز.
مسأله 1149ـ کسى که در مقدارى از سال شغلش مسافرت است مثل راننده اى که فقط در تابستان يا زمستان کار رانندگى مى کند، بايد در سفرى که مشغول به کارش هست نماز را تمام بخواند.
مسأله 1331ـ هرگاه کافرى در ماه رمضان پيش از ظهر مسلمان شود چنانچه تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده، بنابر احتياط واجب روزه بگيرد و قضا هم ندارد، همچنين اگر مريض پيش از ظهر خوب شود و کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد بايد نيّت روزه کند و احتياطاً قضا هم نمايد، ولى اگر بعد از ظهر خوب شود روزه آن روز واجب نيست فقط بايد قضاى آن را به جا آورد.
مسأله 1335ـ کارهايى که روزه را باطل مى کند بنابر احتياط نُه چيز است:1ـ خوردن و آشاميدن، 2ـ جماع، 3ـ استمناء، 4ـ دروغ بستن به خدا و پيغمبر(صلى الله عليه وآله)و ائمّه(عليهم السلام)، 5ـ رساندن غبار غليظ به حلق، 6ـ فرو بردن سر در آب، 7ـ باقى ماندن بر جنابت يا حيض يا نفاس تا اذان صبح، 8ـ اماله کردن با مايعات، 9ـ قى کردن عمدى.
مسأله 85ـ اين کارها در موقع تخلّى مکروه است:1ـ نشستن زير درختان ميوه، 2ـ نشستن در جايى که محلّ عبور و مرور مردم است، هرچند کسى او را نبيند. 3ـ نشستن اطراف خانه ها، 4ـ نشستن مقابل خورشيد و ماه، ولى اگر عورت خود را بپوشاند، مکروه نيست. 5ـ توقّف زياد، 6ـ سخن گفتن مگر به هنگام ضرورت، ولى ذکر خدا در همه حال خوب است. 7ـ ايستاده بول کردن، 8ـ بول کردن در آب، مخصوصاً آبهاى ايستاده، 9ـ بول کردن در سوراخ جانوران، 10ـ بول کردن در زمينهاى سفت که از آن ترشّح مى شود و در مقابل باد.
