مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 1305ـ هر يک از رکوعهاى نماز آيات رکن است و اگر عمداً يا سهواً کم و زياد شود نماز باطل است.

مسأله 1410ـ اگر نذر کند که روز معيّنى را براى خدا روزه بگيرد چنانچه عمداً روزه نگيرد يا روزه خود را باطل کند بايد کفّاره بدهد (و کفّاره آن مانند کفّاره ماه رمضان است).

مسأله 1991ـ هرگاه کفالت به اجازه شخص مديون باشد و کفيل ناچار شود طلب طلبکار را بدهد، حق دارد آن را از بدهکار بگيرد، ولى اگر به اجازه او نبوده حق ندارد.

مسأله 551ـ کسى که براى حج يا عمره احرام بسته اگر از دنيا برود بايد او را مثل ديگران کفن کنند و پوشاندن سر و صورت او اشکال ندارد.

مسأله 548ـ کفن کردن با پارچه غصبى جايز نيست، هرچند چيز ديگرى پيدا نشود و چنانچه با پارچه غصبى کفن کرده باشند و صاحب آن راضى نشود، بايد از تنش بيرون آورند، اگرچه او را دفن کرده باشند و اين بر عهده کسى است که اين کار را کرده و نيز کفن کردن با پوست مردار و چيز نجس، جايز نيست، و احتياط واجب آن است که با پارچه ابريشمى خالص، يا پارچه طلا بافت و پارچه اى که از پشم و موى حيوان حرام گوشت گرفته شده باشد کفن نکنند، مگر اين که ناچار باشند.

مسأله 545ـ کفن زن بر عهده شوهر است، هرچند از خودش مال داشته باشد و زنى که طلاق رجعى گرفته هرگاه پيش از تمام شدن عدّه بميرد، کفن او نيز بر شوهر است.

مسأله 504ـ غسل مسّ ميّت مثل غسل جنابت است و کفايت از وضو نيز مى کند، هرچند احتياط مستحبّ آن است که وضو بگيرد.

مسأله 1986ـ کفالت را مى توان با صيغه لفظى ادا کرد، مثلاً کفيل به طلبکار بگويد من ضامنم هر وقت بدهکار را بخواهى به دست تو دهم و طلبکار هم قبول نمايد، يا کارى انجام دهند که معنى اين صيغه لفظى را برساند خواه از طريق امضاء سندى باشد يا غير آن، کفالت صحيح است.

مسأله 2286ـ اگر كسى از روى اختيار به نذر خود عمل نكند گناه كرده و بايد كفّاره بدهد و كفّاره نذر عبارت است از اطعام شصت فقير، يا دو ماه پى در پى روزه گرفتن (یعنی سی و یک روز آن را پشت سر هم بجا آورد)، يا يك بنده آزاد كردن؛ و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در میان دو چیز دیگر مخیّر است.

مسأله 2302ـ هرگاه عمداً با قسم خود مخالفت كند بايد كفّاره دهد، ده فقير را سير كند، يا بر آنها لباس بپوشاند، يا يك بنده را آزاد نمايد (و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوعیّت ندارد میان دو چیز دیگر مخیّر است) و اگر توانايى بر اينها نداشته باشد بايد سه روز روزه بگيرد.

مسأله 2299ـ كسى كه به عهد خود با شرايط بالا عمل نكند بايد كفّاره بدهد و كفاره عهد مانند كفاره نذر است، يعنى سير كردن شصت فقير، يا دوماه روزه پى در پى (يعنى سى و يك روز آن را پشت سر هم به جا آورد) يا آزاد كردن يك بنده؛ و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در میان دو چیز دیگر مخیّر است.

مسأله 1401ـ کفّاره روزه يکى از سه چيز است: آزاد کردن يک بنده، يا دو ماه روزه گرفتن، يا شصت فقير را سير کردن (و اگر به هر کدام يک «مُد» که تقريباً 750 گرم است گندم يا جو يا مانند آنها بدهد کافى است). و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در ميان دو چيز ديگر مخيّر است و به جاى گندم مى تواند مقدار نانى بدهد که گندم آن به اندازه يک «مُد» است.