اگر شك كند به سنگى كه مى‌خواهد بيندازد، «حصى» يعنى سنگريزه گفته مى‌شود يا نه؟ نبايد به آن اكتفا كند.
خودشان بايد رمى كنند و تماس از روى لباس در اين‌گونه موارد ضررى ندارد.
اگر بعد از قربانى كردن، يا تراشيدن يا كوتاه كردن سر، در تعداد سنگ‌ها شك كند، اعتنا نمى‌كند.
اگر موقع رمى جمره عقبه شك كند جمره اولى يا وسطى يا هر دو را رمى كرده يا نه؟ يا صحيح انجام داده يا نه؟ اعتنا به شك نمى‌كند.
حج او باطل نیست ولی سال آینده نایبی بگیرد که به‌جای او این عمل را انجام دهد.
هرگاه بعد از فراغت از رمى جمرات و اتمام آن، شك كند كه سنگ‌ها را درست انداخته يا نه، (يعنى شك در شرايط كند) بنا را بر صحت مى‌گذارد.
اگر برخى از جمرات رمى نشود، قضاى آن‌هم لازم است، بنابراين اگر روز يازدهم جمره اولى را رمى كرده و دو جمره ديگر را رمى نكرده باشد، روز بعد بايد قضاى آن را بجا آورد.
هرگاه قبل از شروع رمى جمره دوّم، شك كند كه هفت سنگ به جمره اوّل پرتاب كرده يا كمتر، بايد برگردد و كسرى احتمالى را جبران كند تا يقين به رمى هفت سنگ پيدا كند، هرچند از عمل منصرف شده باشد.
اگر دریکی از روزها رمى جمرات را فراموش كند، واجب است روز بعد قضاى آن را بجا آورد و اگر دو روز را فراموش نمايد، بايد در روز سوّم قضاى آن دو روز را نيز انجام دهد. همچنين اگر عمداً ترك كرده باشد.
اشكالى ندارد؛ هرچند با زدن مقدار قطعى باقيمانده، وظيفه‌اش را انجام داده و بقيّه اضافه بوده است.
هرگاه بعد از گذشتن روزى كه رمى در آن روز واجب است، شك كند كه آن را انجام داده، يا نه (مثلاً روز يازدهم شك كند رمى روز عيد را بجا آورده، يا نه؟) به شك خود اعتنا نمى‌كند.
