مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشکال ندارد و این تایی که در آخر این نوع کلمات می آید تای تانیث نیست.

چون ما وقف را مشروط به صيغه نمى دانيم و با صِرف عمل نيز وقف صورت مى گيرد اين هم وقف محسوب مى شود و خارج كردن آن از محل وقف جايز نمى باشد،البتّه بايد توجه داشت اگر وقف بودن ثابت نباشد، حداقل هديه به محل وقف است كه باز هم خروج مال هديه از آن محل جايز نيست؛ مگر اينكه متعارف بين مردم در آن منطقه اين باشد كه اموال مربوط به حسينيه يا امثال آن، هم براى خود آن محل استفاده مى شود و هم براى مراسم هاى آن منطقه اگر چه خارج از مسجد يا حسينيه باشد؛ پس اگرچه وقف باشد ولى مى توان آن را موقتاً از محل وقف خارج كرد و در منطقه براى مراسم هايى كه محتواى آن هم سو با برنامه هاى مسجد و يا حسينيه باشد استفاده كرد. اينها در صورتى است كه واقف يا واهب شرط خاصّى نگذارد و الّا بايد به شرط عمل كرد.

نماز را در مسجد بخوانند و عزاداری را در حسینیه انجام دهند.

حسینیه و مانند آن محل عبادت نیست بلکه محل عزاداری است ولی خانقاه نوعی محل عبادت است در برابر مسجد.‌

در صورتی که گفته باشد هر ساله مبلغ مزبور صرف شود به همین نسبت موقوفه خواهد بود و اگر مطلق گذاشته یک بار کافی است و در صورتی که خودشان کشت نکنند باید سهم وقف را اجاره داده و درآمد آن را صرف وقف کنند.‌

در فرض سوال تکلیفی ندارد.‌

این اماکن هم حکم حسینیه را دارند.

اگر اطاق در خود عباسیه باشد و عباسیه احتیاج به آن فرش نداشته باشد اشکال ندارد.‌

باید مطابق وقف عمل کنند و نمی توانند مسجد را تبدیل به حسینیه کنند ولی تبدیل قسمتی از حیاط مسجد به حسینیه مانعی ندارد. ‌

ورزش براى همگان، مخصوصاً براى جوانان و نوجوانان امر لازمى است؛ ولى مناسب مساجد و حسينيّه ها نيست،لازم است مكان مناسب ديگرى براى آن در نظر گرفته شود،در ضمن توجه داشته باشید این مکانها که در آن به نیت مسجد اقامه نماز شده است عملا وقف مسجد شده است و احکام مسجد را دارد ولو اینکه وقف نامه ای وجود نداشته باشد.

در صورتی که مسئولین مربوطه اجازه تبدیل بدهند مانعی ندارد و قرآنها و منبر در صورتی که در آینده نیز قابل استفاده آنجا نباشد و یا به عنوان حسینیه داده اند، به مسجد یا حسینیه دیگری بدهند.‌

در صورتی که برنامه مرتب قرائت قرآن باشد اشکالی ندارد.‌