ساختن طبقه بالا و استفاده از آن براى نماز و عزادارى اشكالى ندارد؛ ولى حكم مسجد را ندارد؛ مگر این‌که از اوّل به همين صورت وقف‌شده باشد كه طبقه پايين حسینیه و طبقه بالا مسجد باشد.
نماز را در مسجد بخوانند و عزاداری را در حسینیه انجام دهند.
دو حالت دارد: اگر از امکانات مسجد، براي مراسمي که در آنجا برپا میشود (مانند مجلس فاتحه) که در عرف منطقه معمولاً این‌گونه مجالس را در مساجد برپا می‌کنند استفاده شود، اشکال ندارد؛ و به دليل استفاده شخصي از امکانات، پولي را بابت هزینه‌هایی که بر مسجد تحميل میشود می‌پردازند. ولي بيش از اين مقدار بابت اجاره مسجد و امثال آن جایز نيست و اگر به‌عنوان کمک به مسجد باشد با رضايت پرداخت‌کننده مانعي ندارد. ولي گاه امکانات مسجد را بيرون می‌برند، يا غذا را در آشپزخانه مسجد براي مراسم خارج از آن می‌پزند، در اين موارد حکم اولیه عدم جواز است و بايد از امکانات مسجد براي خود آن استفاده کرد، مگر در مناطقي که عرف محل این‌گونه است؛ يعني کساني که امکانات را از اوّل وقف می‌کنند، وقف عام کرده‌اند نه خاص مسجد و در صورت شک در نيّت وقف کننده‌ها قدرمتيقّن، مخصوص مسجد خواهد بود. البته باید توجه داشت در هر دو صورت اگر از امکانات برای عروسی استفاده میشود، مشروط بر آن است که مستلزم كار حرام نباشد.
در صورتی که ناچار باشد و مغایرت با وقفنامه حسینیه نداشته باشد اشکالی ندارد.
درصورتی‌که هم‌اکنون میتوان بعد از تعمیر حسینیه، از آن استفاده کرد؛ هزینه کردن مبلغ مزبور مانعی ندارد.
به همراه ساخت حسینیه به مقدار نیاز و ضرورت مانعی ندارد.
موسيقي در حسينيه به طور کلي جايز نيست.
اجاره هاى بلند مدّت بر خلاف مصلحت وقف است و جایز نیست، باید چند سال به چند سال تجدید شود و استفاده از آن براى مسجد و مصلّى و حسینیّه مانعى ندارد،هرچند جریان احکام مسجد بر آنها مشکل است.
جایز نیست،مگر این که از ابتدا چنین شرطی و تصمیمی گرفته شده باشد.
