در فرض سؤال عقد باطل است اما حکم عقد در عده را ندارد و موجب حرمت ابد نمی شود و احتیاط این است که عقد را بعد از استبراء (وضع حمل ) اعاده کنند.
اصل این کار درست است و اگر شش ماه گذشت و طلاق نگرفت حق مهریه ندارد.
در طلاق خلع شرط است که زوج ما بذل را در برابر اجراى طلاق بپذیرد.
اگر بعد از انجام جزئى از نماز در صحت آن شک کند، یعنى نمی‌داند جزئى را که بجا آورده، صحیح انجام‌شده است یا نه در این صورت به شک خود اعتنا نمی‌کند، یعنى بنا بر صحیح بودن آن می‌گذارد و نماز را ادامه می‌دهد.
در مواردی که یقین به صحت عمل خود داشته و درواقع باطل بوده چنانچه قاصر باشد عمل او صحیح است البته در غیر از ارکان و طهارت (وضو، غسل و تیمم) و الا باید نماز را اعاده نماید.
هرگاه در آيه و يا ذكرى از نماز شك كند بايد آن را تكرار كند تا صحيح بگويد، امّا اگر به حدّ وسواس برسد بايد اعتنا نكند و اگر اعتنا كند نمازش اشكال دارد و بنا بر احتياط واجب بايد دوباره بخواند.
هرگاه امام عادل است حمل بر صحت کنید مگر اینکه قرائن خلافی بر شما ظاهر شود.
در عدالت امام جماعت ملاك حليّت و حرمت عمل نزد خود اوست نه مأموم، يعنى عدالت امام جماعت به اين صورت براى ديگران احراز می‌شود كه از او گناه كبيره يا اصرار بر گناه صغیرهای كه حرمت آن نزد خود امام جماعت ثابت است ديده نشود. جهل امام جماعت به حرمت يك عمل، عذر براى او محسوب شده و او در ظاهر گناه نكرده است.
اگر مفسده خاصی نداشته باشد، اشکالى ندارد.
اگر يقين داشته باشد نماز را خوانده‌اما نداند صحيح انجام داده يا نه اشكال ندارد.
اگر گروه سوّمى خواسته باشند در همان محدوده، اقامه جمعه دیگرى بنمایند، باید یقین داشته باشند که آن دونماز جمعه باطل است و اگر احتمال صحت یکى از آن دو را بدهند، نمی‌توانند اقامه جمعه دیگرى بنمایند.
نمازى که مقدّم است صحیح است و دوّمى باطل؛ و معیار شروع در خطبه‌هاست; هرکدام قبلاً شروع کنند نمازشان صحیح است.
