مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

به خواستگارى رفتن و شاهد عقد شدن برای کسی که طواف نساء را انجام نداده است، بنا بر احتياط واجب، جايز نيست.

حجاج محترمى كه در نماز جماعت اهل سنّت بر روى ويلچر يا صندلى نماز مى‌خوانند، به هنگام ركوع كمى خم مى‌شوند و به هنگام سجده كمى بيشتر و نمازشان صحيح است و لازم نيست کفش‌های خود را بيرون آورند، يا مهر به پیشانی بچسبانند.

اگر روز بعد متوجّه شود كه روز قبل جمرات را برخلاف ترتيب لازم رمى كرده، بايد قضاى آن را به‌گونه‌ای انجام دهد كه ترتيب حاصل شود.

اگر به هر يك از جمرات چهار سنگ پرتاب كرده و در روز بعد يادش بيايد، بايد روز بعد باقيمانده را قضا كند و بهتر است قضا را مقدّم بدارد.

اگر كسى رمى جمرات سه‌گانه را فراموش كند و از منى به مکه برود، چنانچه تا روز سيزدهم متوجّه شود بايد برگردد و انجام دهد و درصورتی‌که خودش نتواند، بايد نايب بگيرد و اگر بعد از روز سيزدهم متوجّه شود، يا عمداً آن را به تأخیر اندازد، بايد خودش يا نائبش در سال بعد در همان ايّام قضا نمايد و حجش صحيح است.

اگر رمى جمرات را فراموش كند و زمانى يادش بيايد كه از مکه خارج‌شده، واجب است خودش در سال بعد قضاى آن را بجا آورد و در صورت عدم امكان، كسى براى او نيابت كند.

اگر شخصى در مکه باشد و بخواهد عمره تمتّع بجا آورد و به عللى از رفتن به ميقات عمره تمتّع معذور باشد، لازم است به خارج از حرم، مانند مسجد تنعيم، برود و ازآنجا محرم شود و از ادنى الحل كافى است.

شخصى كه قصد كرده تا پايان روز ترويه (هشتم ذی‌الحجه) در مکه اقامت كند و به تصوّر این‌که از آغاز ورودش تا روز هشتم ذی‌الحجه ده روز خواهد بود نمازهايش را تمام خوانده، سپس متوجّه شود كه ده روز اقامت نخواهد داشت، بايد نمازها را شكسته بخواند و آنچه را تمام خوانده قضا كند.

در فرض سؤال نائب باید برای هرکدام جداگانه نیت کند اما لازم نیست نیت را بر زبان جاری کند و همین‌که می‌داند قربانی برای چه کسی است کافی می‌باشد.

كسى كه در غير ماه‌های حج به مکه رفته و عمره مفرده بجا آورده و تا ماه‌های حج در مکه مانده، بايد براى احرام عمره تمتّع به يكى از میقات‌های پنج‌گانه معروف برود و نمى‌تواند از «تنعيم» محرم شود.

اگر دریکی از روزها رمى جمرات را فراموش كند، واجب است روز بعد قضاى آن را بجا آورد و اگر دو روز را فراموش نمايد، بايد در روز سوّم قضاى آن دو روز را نيز انجام دهد. همچنين اگر عمداً ترك كرده باشد.

هرگاه بعد از گذشتن روزى كه رمى در آن روز واجب است، شك كند كه آن را انجام داده، يا نه (مثلاً روز يازدهم شك كند رمى روز عيد را بجا آورده، يا نه؟) به شك خود اعتنا نمى‌كند.