چنانچه حاجى شيعه نمازش را به‌گونه‌ای انجام دهد كه معلوم نباشد حتّى موافق نظر اهل سنّت است، مثل این‌که بر پشت نمازگزاران صف جلو سجده كند (آن‌گونه كه بعضى از عوام اهل سنّت به هنگام ازدحام انجام مى‌دهند)، يا اتّصال صفوف را مراعات ننمايد، بايد نمازش را اعاده كند.
چنانچه حاجى شيعه نمازش را به‌گونه‌ای انجام دهد كه معلوم نباشد حتّى موافق نظر اهل سنّت است، مثل این‌که بر پشت نمازگزاران صف جلو سجده كند (آن‌گونه كه بعضى از عوام اهل سنّت به هنگام ازدحام انجام مى‌دهند)، يا اتّصال صفوف را مراعات ننمايد، بايد نمازش را اعاده كند.
سجده كردن بر تمام انواع سنگ‌ها جايز است؛ چه مرمر باشد، يا سنگ‌های سياه معدنى، يا سنگ گچ و آهك قبل از آن‌که پخته شود. بنابراين، سجده كردن بر تمام سنگفرشهای «مسجدالحرام» و «مسجدالنبی» كه از اين قبيل است اشكالى ندارد.
سجده كردن بر فرش‌های مسجدالنبی مانعى ندارد، بلكه مهر گذاشتن جايز نيست، ولى اگر به سهولت به‌جايى كه فرش نيست و براى سجده مناسب است دسترسى دارد و سبب حسّاسيّت برادران اهل سنّت نمى‌شود آن را مقدّم دارد؛ امّا تأكيد مى‌شود از هر عملى كه موجب هتك و انگشت‌نما شدن مى‌گردد اجتناب ورزند.
حاجى مخيّر است نماز را در محلی كه ثواب فراوانى دارد (مانند روضه مطهره مسجدالنبی)، امّا مجبور است بر فرش سجده كند بجا آورد، يا درجایی كه ثواب كمترى دارد، ولى مى‌تواند بر سنگ سجده نمايد.
سجده بر حصيرهايى كه در مکه و مدينه مورداستفاده حجاج ايرانى و غير ايرانى واقع مى‌شود و حصير مزبور با نخ مخلوط است، مانعى ندارد؛ مشروط بر این‌که موجب هتك و انگشت‌نما شدن نگردد.
حجاج محترمى كه در نماز جماعت اهل سنّت بر روى ويلچر يا صندلى نماز مى‌خوانند، به هنگام ركوع كمى خم مى‌شوند و به هنگام سجده كمى بيشتر و نمازشان صحيح است و لازم نيست کفش‌های خود را بيرون آورند، يا مهر به پیشانی بچسبانند.
