مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مانعى ندارد و ممکن است به مقام اجتهاد برسد.‌

نمی‌توان در احتیاطات به مجتهد میت رجوع کرد.‌

البتّه امکان‌پذیر است و بهترین دلیل بر امکان، وقوع آن است که ما در حوزه‌های علمیّه شاهد و ناظر آن هستیم.‌

تصریح به جواز عمل به رساله، دلیل بر نفى دیگران نیست، بلکه ممکن است دیگران هم در شرایط مساوى و هر دو یا هرچند نفر جایز التّقلید باشند. آرى اگر کسى در اوّل رساله خود بنویسد عمل به این رساله متعیّن است و عمل به غیر آن جایز نیست مفهومش نفى دیگران است درحالی‌که هرگز ندیده‌ایم احدى در مقدمه رساله چنین چیزى بنویسد.

تصریح به جواز عمل به رساله، دلیل بر نفى دیگران نیست، بلکه ممکن است دیگران هم در شرایط مساوى و هر دو یا هرچند نفر جایز التّقلید باشند. آرى اگر کسى در اوّل رساله خود بنویسد عمل به این رساله متعیّن است و عمل به غیر آن جایز نیست مفهومش نفى دیگران است درحالی‌که هرگز ندیده‌ایم احدى در مقدمه رساله چنین چیزى بنویسد.‌

انتشار رساله توسط مجتهدى به دلالتی بر اینکه او خود را از دیگران اعلم می‌داند ندارد.‌

جایز است به شرط آن که فتاواى او موجب مفسده ای در جامعه اسلامى نگردد.

در مسائلی که به فتوای میت عمل کرده باقی می‌ماند؛ در باقی مسائل هرچه باشد از حیّ تقلید می‌کند.‌

در مسائلی که به فتوای میت عمل کرده باقی می‌ماند، در باقی مسائل هر چه باشد از حی تقلید می‌کند.‌

در مورد وجوب بقاء بر مجتهد متوفاى اعلم نيز شرط عمل به مسائل او وجود دارد.‌

اين كار عدول محسوب می‌شود نه تبعيض؛ و عدول جايز نيست.‌

کافی نیست و ملاك يقين است.‌