فرزندى که با پدر کارکرده علاوه بر سهم‌الارث معادل اجرت خود را از اموال او می‌برد مگر اینکه در مقابل آن عوضى گرفته باشد، یا ثابت شود قصد تبرّع داشته است.
اگر در زمان حیات به نام او کرده و یا اینکه فرزند ساکن آن باشد، سایرین حقی در آن ندارند.
در مورد حوزه‌های علمیّه و افراد باتقوایى که در این حوزه‌ها به امر تدریس و تبلیغ و ارشاد خلق و امربه‌معروف و نهى از منکر اشتغال دارند مصرف کنید. در حدیث آمده: «وما اعمال البرّ کلّها و الجهاد فى سبیل الله، عند الامر بالمعروف والنهى عن المنکر، الا کنفثه فى بحر لجّى; تمام اعمال نیک و حتّى جهاد در راه خدا در برابر امربه‌معروف و نهى از منکر مانند آب دهان در برابر دریاى عمیق است».
یک‌چهارم اموال آن مرد (به‌غیراز زمين) به زوجه مسلمانش مى‌رسد و بقيّه تحويل حاكم شرع داده می‌شود.
اگر پسر و دختر باهم باشند طورى تقسيم مىكنند كه هر پسر دو برابر دختر ببرد.
تمام آنچه را ذكر كرديد جزء كفّار شمرده مى‌شوند؛ هرچند برخى از آنها جزء اقليّت‌هاى رسمى هستند.
اگر تقدّم آن بر فوت پدر و مادر معلوم نشود حكم به تأخّر آن می‌شود.
سهم فرزندان از مال پدر برداشته می‌شود و به ورثه آنها می‌رسد و بقیّه به باقى ورثه پدر می‌رسد.
مانعی ندارد. اگر خودش با گرفتن آن زمین، حق ارث خود را ساقط کرده باشد و آن زمین را به‌عنوان ارث گرفته باشد دیگر حق ارث ندارد.
هرگاه وارث ميّت فقط جد و جدّه پدرى باشند، مال سه قسمت می‌شود دو قسمت را جد و يك قسمت را جدّه می‌برد و اگر جد و جدّه مادرى باشند مال به‌طور مساوى ميان آنها تقسيم می‌شود.
هرگاه كسى چيزى را وقف كند از ملك او خارج می‌شود. نه او و نه ديگران نمىتوانند آن را بفروشند، يا ببخشند و هیچ‌کس از آن ارث نمى‌برد.
