مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هنگامی‌که وقت اذان می‌رسد میتوان‌ اذان گفت و چند دقیقه تأخیر مانعی ندارد ولی قبل از وقت نمی‌توان گفت.

احتیاط این است که به‌قصد مافی الذمه بخواند.

وقتی‌که خورشید در افق پنهان می‌شود، وقت نماز مغرب و عشاء داخل می‌شود و میتوان‌ نماز مغرب را خواند و تا نیمه‌شب ادامه دارد، البته احتياط مستحب آن ‏است كه تا سرخى طرف مشرق كه بعد از غروب آفتاب پيدا می‌شود از بالاى سر بگذرد و به‌طرف مغرب برگردد، صبر نمایند.

وقت نماز ظهر و عصر از اوّل ظهر شرعى (يعنى مایل‌شدن خورشید از وسط آسمان به‌سوی مغرب) تا هنگام غروب آفتاب است.

نزدیک اذان صبح، از طرف مشرق، سپیده‌ای رو به بالا حرکت می‌کند که آن را (فجر اوّل) گویند، هنگامی‌که آن سپیده، شفّاف و پهن شد، (فجر دوّم) ابتداى وقت نماز صبح است و هنگام طلوع آفتاب از افق نماز قضا می‌شود و بهتر است نماز را قبل از روشن شدن هوا در همان تاریکی اول صبح به‌جا آورند.

چنانچه در بين نماز يا بعد از نماز بفهمد وقت داخل شده بود نمازش صحيح است.

در فرض سؤال باید نماز را رها کرده و بلافاصله عشاء را شروع نمایید و بعد نماز مغرب را قضا کنید.

چنانچه يقين دارد عذرش تا آخر وقت برطرف می‌شود واجب است صبر كند و چنانچه يقين داشته باشد عذر باقى مى‏ماند، صبر كردن واجب نيست، امّا اگر احتمال مى‏دهند برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند، مگر در مورد تيمّم كه می‌تواند در چنين صورتى در اوّل وقت نماز بخوانند.

از زمانی که وقت مخصوص نماز مغرب تمام شد یعنی به‌اندازه‌ی سه رکعت وقت گذشت تا زمانی که وقت مخصوص نماز عشاء وارد شود، وقت مشترک است و میتوان‌ هر دونماز را خواند.

وقت مخصوص نماز عصر موقعى است كه به‌اندازه خواندن يك نماز به غروب باقی‌مانده باشد.

وقت مخصوص نماز عشا موقعى است كه به‌اندازه خواندن نماز عشا به نصف شب باقی‌مانده باشد.

وقت مخصوص نماز ظهر از اوّل ظهر است تا موقعى كه به‌اندازه خواندن نماز ظهر بگذرد و هرکس به‌اندازه‌ی حال خود باید رعایت نماید مثلاً شخص مسافر به‌اندازه دو رکعت وقت مخصوص نماز ظهر برای او است.