رها کردن نماز مستحبی که برای درک جماعت به آن عدول شده
آیا میتوان نماز مستحبی که برای پیوستن به نماز جماعت به آن عدول شده است را رها نمود؟
در فرض سؤال این نماز را نشکند و سریعاً تمام کند.
در فرض سؤال این نماز را نشکند و سریعاً تمام کند.
ازآنجاکه در روایات داریم هر زمینی که روی آن نماز خوانده شود روز قیامت گواهی میدهد تعدد در بعضی از موارد خوب است.
1. روایت مزبور ازنظر سند قابل گفتگوست; ولى بههرحال کم کردن مناجات شب براى شرکت در نماز جماعت صبح اولویت دارد. 2. ترک نماز جماعت گناه نیست و منافات با مقام عصمت ندارد; بلکه نوعى ترک اولى است و اگر جنبه تعلیم به دیگران داشته باشد، ترک اولى هم محسوب نمیشود. 3. همانطور که گفتیم ممکن است هدف، آموزش این حکم شرعى براى عامه مردم باشد. در این صورت مقام آن حضرت پایین نمیآید. فراموش نکنید روایت ازنظر سند هممحل بحث است.
حاضر نشدن به نماز جماعت اگر از روى بىاعتنايى و سبك شمردن باشد حرام است.
مأموم میتواند نماز قضاى خود را به نماز اداى امام، اقتدا کند، هرچند قضاى دیگر نمازهاى یومیّه باشد، مثلاً امام جماعت نماز ظهر را میخواند و او قضاى نماز صبح را. ولى احتياط مستحب اين است كه هر دو يك نماز را بخوانند، مثلاً نماز قضاى ظهر را با نماز ظهر بخواند و نماز قضاى عصر را با نماز عصر.
مستحب است انسان صبر کند که نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اوّل وقت که فرادا (تنها) باشد بهتر است و نیز جماعتى که مختصر بخوانند از نماز فرادا که آن را طول دهند برتر است.
با توجّه به اهمیت فوقالعادهای كه نماز مخصوصاً بهصورت جماعت دارد چنددقیقهای زيارت يا عزادارى را براى نماز تعطيل كردن اشكالى ندارد بلكه كار خوبى است، خداوند از شما قبول فرمايد.
در فرض سؤال، مأمومین نمیتواند اقتدا کند ولى اگر مأمومین خبر ندارند بر امام لازم نیست مطلب را براى آنها شرح دهد.
نماز جماعت در غیر مسجد بر نماز فرادای در مسجد ترجیح دارد.
هرکدام بهیقین خود عمل میکنند و نماز هر دو صحيح است ولي در اين فرض، يقين امام براي اقتدا به او حجّت نيست و نمیتوان در رکعت مشکوک به او اقتدا کرد.
هرگاه مشغول نماز واجب است و جماعت برپا شود، چنانچه وارد ركعت سوم نشده و مىترسد اگر نماز را تمام كند به جماعت نرسد مستحب است نيّت خود را به نماز مستحبی برگرداند و آن را دورکعتی تمام كرده، خود را به جماعت برساند.
نماز جماعت از مهمترین مستحبات و از بزرگترین شعائر اسلامى است و در روايات، فوقالعاده روى آن تكيه شده است، مخصوصاً براى همسايه مسجد يا كسى كه صداى اذان مسجد را مىشنود بيشتر سفارش شده و سزاوار است انسان تا میتواند نمازش را با جماعت بخواند.