اگر كسى شك كند نماز احتياطى كه بر او واجب بوده به‌جا آورده است يا نه چنانچه بعد از وقت نماز باشد به شک خود اعتنا نكند و اگر هنوز وقت نماز باقى است درصورتی‌که مشغول كار ديگرى نشده بايد نماز احتياط را بخواند و اگر كارى كه نماز را باطل می‌کند به‌جا آورده است احتياط واجب آن است كه نماز احتياط را بخواند و نماز را هم اعاده كند.
نماز احتياط كه براى شك در رکعت‌های نماز به‌جا آورده می‌شود به‌این‌ترتیب است كه بعد از سلام نماز بايد فوراً نيّت نماز احتياط كند و الله‌اکبر بگويد و حمد را بخواند (سوره را ترك كند) بعد به ركوع رود و مانند نمازهاى معمولى سجده نمايد، اگر نماز احتياط او یک‌رکعت است بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد و اگر دو ركعت است بعد از دو سجده یک‌رکعت ديگر را مثل ركعت اوّل به‌جا آورد و بعد از تشهد سلام دهد.
احكام شک و سهو و ظن در نمازهاى واجب روزانه، در ساير نمازهاى واجب نيز عيناً وجود دارد، مثلاً اگر در نماز آيات شك كند كه یک‌رکعت خوانده يا دو رکعت چون شك او در نماز دورکعتی است نماز باطل می‌شود، همچنين ساير احكام شک و سهو و ظن.
نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد.
دستور نماز احتياط ازنظر کم‌وزیاد كردن غیر رکن و شك در به‌جا آوردن اجزا مانند ساير نمازهاى واجب است.
نماز احتیاط اذان و اقامه ندارد.
احتیاط آن است که (اصل) خود آن نمازها را اعاده نماید.
اگر جاهل قاصر باشد اشکال ندارد ولی اگر جاهل مقصر باشد اشکال دارد.
نیت را نباید بر زبان جاری نمایند و در فرض سؤال اشخاصی که جاهل قاصر باشند نماز آن‌ها صحیح است و اگر جاهل مقصر باشند نماز را اعاده نمایند.
هرگاه به‌قصد دعا و قرآن بخواند مانعی ندارد ولی به‌قصد جزئیت اشکال دارد.
درصورتی‌که جاهل مقصر بوده باید اصل نمازها را اعاده کند.
