تراشيدن تمام سر براى هیچ‌کس واجب نيست، بلكه براى صرورة مستحب مؤکّد است.
اگر احرام را فراموش كند و به منى يا عرفات برود، واجب است به مکه بازگردد و احرام ببندد و چنانچه براثر تنگى وقت يا عذر ديگرى، بازگشت به مکه ممكن نشود از همان‌جا كه هست (عرفات، يا مشعر، يا منى) قبل از رمى جمرات و قربانى كردن محرم مى‌شود و اگر بعدازآن متوجّه شود، وقت احرام گذشته و حجش صحيح است.
اگر از محلّه‌هاى مکه محسوب شود احرام بستن از آن مانعى ندارد؛ ولى چنانچه عرفاً از محلّه‌هاى آن نيست، يا مشكوك است، كفايت نمى‌كند.
اگر كسى آگاهانه و از روى عمد احرام را تا زمان فوت وقوف عرفات و مشعر ترك كند، حج او باطل است.
تراشيدن موى سر مخصوص مردان است و در مورد زنان تراشيدن موى سر جايز نيست و تنها كوتاه كردن مقدارى از آن واجب است.
اگر كسى براثر عذرى موفّق بر وقوف در عرفات در روز نهم ذی‌الحجه نشود و شب عيد را هم عمداً و بدون هيچ عذرى وقوف نكند، حج او باطل مى‌شود؛ هرچند وقوف در مشعرالحرام را درك نمايد.
دومین واجب از واجبات حج، وقوف به عرفات است. عرفات بيابانى است در حدود بيست كيلومترى مکه، كه امروز به‌صورت نيمه مشجّر درآمده و واجب است حجاج از ظهر تا غروب روز نهم ذی‌الحجه در انجام بمانند.
هرگاه در همان ماه قمرى برگردد احرام لازم نيست.
اكتفا كردن به تقصير موى زير بغل، يا ساير موهاى بدن اشكال دارد.
احتياط آن است كه از اوّل ظهر تا غروب آفتاب در انجام توقّف كنند، خواه سواره باشند يا پياده، در حال حركت باشند يا نشسته، در حال بيدارى باشند و يا مقدارى خواب و مقدارى بيدار و مستحب مؤكّد است كه در اين مدّت مشغول ذكر خدا و توجّه به ذات پاك او و توبه و دعا باشند، كه فضيلت دعا و نيايش در اين زمان و مكان بى‌نظير است.
هرگاه از روى عمد قبل از غروب آفتاب از عرفات كوچ كند و بازنگردد، گناه كرده و بايد يك شتر در منى (و احتیاطاً در روز عيد) قربانى كند (و اگر نتواند شتر قربانى كند، بايد هيجده روز روزه بگيرد) و درهرصورت حجش صحيح است و اگر قبل از غروب آفتاب دوباره به عرفات بازگردد و تا غروب در انجام بماند و سپس كوچ كند، كفّاره‌اى بر او واجب نيست.
