احتیاط آن است که از نو تقصیر کند.
اكتفا كردن به تقصير موى زير بغل، يا ساير موهاى بدن اشكال دارد.
اگر براى قربانى نايب بگيرد تا نايب قربانى نكرده نمى‌تواند تقصير كند، ولى چنانچه به اعتقاد این‌که نائبش قربانى كرده تقصير كند و بعد معلوم شود كه نائب هنوز قربانى نكرده، تقصير مذكور كافى است، بلكه اگر پس از تقصير، اعمال مکه را به گمان قربانى كردن نايب انجام داده باشد كفايت مى‌كند و اعاده لازم نيست.
واجب است تراشيدن يا كوتاه كردن مو قبل از طواف حج بوده باشد و اگر طواف را عمداً قبل از تقصير انجام دهد بايد بعد از تقصیر آن را اعاده كند و يك گوسفند نيز كفّاره بدهد؛ امّا اگر از روى فراموشى يا نادانى آن را مقدّم داشته، كفّاره ندارد، ولى احتياط واجب آن است كه آن را بعد از تقصير اعاده كند.
تراشيدن ريش كفايت از تقصير نمى‌كند.
حجاج با تقصیر از احرام بيرون مى‌آيند، يعنى پوشيدن لباس دوخته و ساير محرمات احرام بر آن‌ها مباح مى‌شود؛ به‌استثنای بوى خوش و مسائل جنسى كه بعد از انجام اعمال بعدی بر آن‌ها حلال مى‌شود.
اگر حاجی سعى حج را بر تقصیر مقدّم بدارد بايد (مانند جایی که طواف را مقدم کرده) آن را اعاده كند، ولى كفّاره ندارد.
ازآنجاکه تقصير از عبادات محسوب مى‌شود، بايد با نيّت قربت و صرفاً براى اطاعت خداوند و خالى از ريا باشد، در غير اين صورت باطل است و محرماتی که با تقصیر حلال می‌شود، بر او حلال نمى‌گردد.
بايد به منى بازگردند و تقصير كنند و در فرض مزبور اعمال آنان صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه آن اعمال را نيز اعاده كنند.
حاجى مخيّر است كه براى تقصير موى سر را كوتاه كند يا موى صورت را؛ و اگر در سروصورت هيچ مويى ندارد آهسته تيغ را به سر مى‌كشد و مقدارى از ناخن را مى‌گيرد و اگر ناخن هم نداشت، كافى است تيغ را آهسته به سر بكشد و اين حكم در مورد عمره تمتّع و عمره مفرده نيز جارى است.
كافى است آن را در منى دوباره بجا آورد و يك تقصير كفايت مى‌كند.
كفايت مى‌كند و حج نيابتى صحيح مى‌شود.
