وقت رمی جمرات سهگانه
رمی جمرات در چه زمانی باید انجام شود؟
وقت رمى جمرات از اوّل طلوع آفتاب است تا غروب آفتاب و در شب جايز نيست.
وقت رمى جمرات از اوّل طلوع آفتاب است تا غروب آفتاب و در شب جايز نيست.
كسانى كه از رمى جمرات در روز معذورند، مثل بيماران و كسانى كه ترس از ازدحام جمعیت دارند و مانند آنها، مىتوانند شب قبل، يا شب بعد رمى كنند.
اين كار اشكالى ندارد.
رمى در شب بدون عذر جايز نيست و چنانچه بدون عذر رمى در روز را ترك نمايد گناه كرده و رمى او صحيح نيست، ولى تمام كسانى كه احساس خطرى در روز مىكنند، مىتوانند شبانه رمى كنند.
كسانى كه از رمى در روز و شب هر دو معذورند نايب مىگيرند؛ بنابراین اشخاصى كه معذور از انداختن سنگ هستند، مانند بيماران، اطفال، معلولينى كه قادر بر رمى نيستند، افراد بیهوش، كسانى كه از شدّت ضعف توانايى بر رمى ندارند و مانند آنها، بايد نايب بگيرند.
اشخاصى كه معذور از انداختن سنگ هستند، مانند بيماران، اطفال، معلولينى كه قادر بر رمى نيستند، افراد بیهوش، كسانى كه از شدّت ضعف توانايى بر رمى ندارند و مانند آنها، بايد نايب بگيرند و اگر از نايب گرفتن هم عاجز باشند، مثل اطفال و افراد بیهوش، ولی آنها يا شخص ديگرى، به نيابت از آنها رمى جمرات مىكند و در سال بعد نايب مىگيرند.
اگر شخصى معذور از رمی باشد و اطرافيان او مأيوس از برطرف شدن عذرش باشند، بايد با اجازه او برايش نايب بگيرند و بدون اذن كافى نيست.
لازم است شخصى به نيابت از بچهها، بيماران و كسانى كه بهواسطه عذرى نمىتوانند شخصاً رمى كنند، رمى جمرات را انجام دهد؛ البتّه اين كار بايد با اذن و اجازه آن افراد باشد و در مورد بچههای غیر ممیّز به اذن ولیشان است.
هرگاه پسازآنکه نايب رمى جمرات را انجام داد، بيمار خوب شود، لازم نيست رمى را دوباره خودش انجام دهد، ولى در مورد شخصى كه بیهوش بوده، چون نيابت اجازه مىخواهد (و نايب بدون اجازه او اين كار را كرده) احتياط آن است كه خودش دوباره انجام دهد؛ امّا اگر در بين رمىِ نايب، بيمار خوب شود يا بیهوش هوشيار گردد، بايد خودش از اوّل شروع كند و به آن مقدار كه نايب انجام داده اكتفا نكند.
هرگاه پس از انجام رمى توسّط نايب، عذر برطرف شود و وقت باقى باشد، احتياط آن است كه خودش دوباره انجام دهد.
چنانچه بيمار مأيوس از بهبودى خود باشد، يا معذور نااميد از برطرف شدن عذر گردد، واجب است نايب بگيرد و اگر مأيوس نيست بهتر است صبر كند و اگر يقين به بهبودى يا برطرف شدن عذر دارد، لازم است صبر كند.
زن مىتواند از مردى كه عاجز از رمى است نيابت كند و بالعكس و نايب بايد مطابق وظيفه خود عمل كند نه منوبعنه.