اين حكم مخصوص مسافر است، ولى ديگران بر اساس قانون اوّلى هرروزى بخواهند مى‌توانند به‌قصد حاجت روزه‌بگیرند.
با تحريم عمره و حج از سوي ما، تأثير مهمی در عربستان به وجود نمي¬آيد چراکه کشورهاي ديگر سفر مي¬کنند و پول بسيار هنگفت نفت را نيز دارند؛ که قطع هزینه‌های حج و عمره از آن‌ها تأثیری در حال آن‌ها ندارد. بعلاوه در غالب زمان‌های گذشته نيز حکّام جور، انجام بوده و ائمّه علیهم‌السلام نيز به حج و عمره مشرف مي¬شدند و سيره اين¬گونه جاری‌شده است، بنابراين، در تمام طول تاريخ زيارت بیت‌الله الحرام و بسيارى از مراقد ائمه (علیهم‌السلام) غالباً مستلزم پرداخت وجوهى به ظالمين بوده است. اگر این کمک‌ها اشكال داشته باشد، بايد هم زيارت خانه خدا تعطيل شود و هم زيارت مراقد ائمه (علیهم‌السلام) و اين كار هرگز به مصلحت اسلام نيست. ولي سزاوار است خریدهای خود را از آن کشور انجام ندهند.
جايز نيست و فرقى ميان قسمت قديم و جديد نيست.
اگر ندانند از كجا واردشده، يا بدانند از كشورهاى اسلامى است، مانعى ندارد و اگر يقين داشته باشند از كشورهاى غير اسلامى واردشده، در صورتى استفاده از آن جايز است كه واردکننده آن مسلمان باشد و احتمال داده شود كه او شرايط شرعى ذبح را احراز كرده و در دسترس مسلمانان قرار داده است، يا روى آن جمله «ذبح شرعى» نوشته‌شده باشد و كنسروهاى ماهى‌هاى فلس دار درهرحال حلال است.
نمازخواندن با اذان اهل تسنّن در نماز صبح و ظهر، چنانچه يقين يا گمان قابل‌ملاحظه‌اى به دخول وقت حاصل شود مانعى ندارد؛ ولى در مورد نماز مغرب احتياط مستحب آن است كمى صبر شود تا حمره زائل گردد. اين در صورتى است كه بخواهند در محل سكونت نماز فرادى بخوانند، ولى اگر با آن‌ها نماز جماعت بخوانند رعايت اين احتياط لازم نيست و اذان آن‌ها كافى است.
خواندن نماز قضا با نماز جماعت اهل سنّت، مانعى ندارد.
هرگاه مؤمنين زمانى به مسجد برسند كه نماز جماعت تمام‌شده، ولى صف‌ها هنوز به هم نخورده، بنا بر احتیاط واجب اذان و اقامه ساقط است و ازاین‌جهت تفاوتى با نماز جماعت شيعيان ندارد.
سجده كردن بر فرش‌های مسجدالنبی مانعى ندارد، بلكه مهر گذاشتن جايز نيست، ولى اگر به سهولت به‌جايى كه فرش نيست و براى سجده مناسب است دسترسى دارد و سبب حسّاسيّت برادران اهل سنّت نمى‌شود آن را مقدّم دارد؛ امّا تأكيد مى‌شود از هر عملى كه موجب هتك و انگشت‌نما شدن مى‌گردد اجتناب ورزند.
