جايز نيست مُحرِم در مجلس عقد ازدواج به‌عنوان شاهد حضور پيدا كند. همچنين (بنا بر احتياط واجب) جايز نيست شهادت بر انجام عقد ازدواج دهد؛ هرچند قبل از احرام شاهد عقد بوده باشد و براى خود يا ديگرى خواستگارى كند.
ماليدن انواع پمادهاى طبی بر بدن براى معالجه و درمان مانعى ندارد.
انداختن پتوهايى كه اطراف آن دوخته‌شده بر شانه براى دفع سرما و مانند آن، يا كشيدن لحاف دوخته‌شده به روى بدن (به‌شرط این‌که سرخود را با آن نپوشاند) اشكال ندارد.
احتياط واجب آن است كه حشرات را از مكانى كه محفوظ است به‌جايى كه در معرض سقوط است منتقل نكند؛ بلكه احتياط آن است كه مطلقاً از محلی به محل ديگر منتقل ننمايد؛ مگر این‌که مكان دوم محفوظ‌تر باشد.
ذبح حيوانات اهلى، مانند مرغ خانگى و گاو و گوسفند و شتر، در حال احرام اشكالى ندارد.
خوردن روغن اگر بوى خوش ـ همانند بوى زعفران ـ نداشته باشد، مانعى ندارد و الا احتياط در ترك آن است.
جايز نيست محرم سرخود را در آب فروبرد؛ خواه بقيّه بدن زیرآب باشد يا نه؛ امّا ريختن آب بر سر خواه براى غسل باشد يا غير آن مانعى ندارد، همچنين زير دوش رفتن؛ ولى سرخود را در و آن حمّام زیرآب نكند.
محرم نبايد با خود اسلحه بردارد؛ خواه اسلحه گرم باشد، يا سرد، بلكه احتياط آن است كه از سلاح‌های دفاعى، مانند سپر و زره و جليقه‌هاى ضدگلوله و امثال آن، نيز استفاده نكند؛ ولى در موقع ضرورت، خطر و ترس از دزد و دشمن و حيوان درنده، حمل هر نوع سلاحى كه لازم باشد جايز است.
خریدوفروش عطریات در حال احرام اشكالى ندارد، ولى نبايد حتّى به‌عنوان امتحان آن‌ها را ببويد، يا استعمال كند.
رنگ كردن موها، درصورتی‌که به آن تزيين گفته شود، براى محرم اشكال دارد؛ هرچند قصد زينت نكرده باشد و درصورتی‌که جنبه تزيين نداشته باشد (مثل این‌که براى درمان حنا ببندد) مانعى ندارد.
محرم نمى‌تواند مو از بدن ديگرى زايل كند. خواه طرف مقابل مُحرِم باشد، يا غير مُحرِم، خواه با تيغ باشد، يا با وسيله ديگر؛ ولى اين كار كفّاره‌اى ندارد. بنابراين، بايد دقّت كرد كه در منى به هنگام بيرون آمدن از احرام، افراد محرم نمى‌توانند سر ديگران را بتراشند، يا اصلاح كنند؛ بلكه اوّل بايد خودشان از احرام خارج شوند و بعد چنين كنند.
جايز نيست مُحرِم همسر خود را از روى شهوت ببوسد و احتياط آن است كه بوسيدن بدون قصد لذّت را نيز ترك كند.
