مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در مقام ضرورت قسم به لفظ جلاله، يا ساير اسماء الله، براى شخص محرم، جهت اثبات حقّ يا ابطال باطلى جايز است.

در موضوع جدال سوگند دروغ و راست يكسان است؛ ولى اگر قسم دروغ باشد، كفّاره آن در همان مرتبه اوّل يك گوسفند است و احتیاط آن است كه براى دو بار قسمِ دروغ يك گاو و براى سه بار يك شتر كفّاره دهد و اگر راست باشد، چنانچه سه مرتبه تكرار كند كفّاره‌اش يك گوسفند مى‌باشد؛ امّا كمتر از سه بار كفّاره ندارد؛ هرچند در حال احرام كار خلافى كرده و بايد استغفار كند.

پوشيدن زینت‌آلات مطلقاً براى زنان در حال احرام جايز نيست؛ امّا زینت‌آلاتى كه قبلاً به‌طورمعمول آن را مى‌پوشيده، اگر در حال احرام پنهان باشد مانعى ندارد و آن‌ها را نبايد به مردان نشان بدهد؛ حتّى به شوهر خود.

اگر بداند شانه زدن موى سروصورت، سبب جدايى موها مى‌شود جايز نيست؛ بلكه احتياط مستحب آن است كه از شانه كردن موها در حال احرام مطلقاً خوددارى كند و هنگام خاراندن بدن نيز بايد مواظب باشد مويى جدا نشود.

احتياط واجب آن است كه مُحرِم حشرات (مانند پشه، مگس، مورچه و امثال آن) را نكشد؛ چه روى بدن يا لباس او باشد، يا جاى ديگر. بلكه احتياط واجب آن است كه هيچ جنبنده‌ای را به قتل نرساند، مگر این‌که مايه آزار او شوند، يا از حيوانات موذى و خطرناك، مثل مار و عقرب و مانند آن باشد؛ حتّى احتياط واجب آن است كه حشرات مذكور را از روى بدن نيفكند و اگر از روى خطا چنين كند، مقدارى طعام به فقير دهد.

اگر به هنگام انجام وضو يا غسل دست بر بدن بکشد و مويى بدون قصد كنده شود اشكالى ندارد و كفّاره‌اى واجب نمی‌شود.

اگر در لباسهای زیرین باشد و در طول مدت احرام حتی برای شوهرش آشکار نکند مانعی ندارد.

هرگاه تمام ناخن دست‌ها را بگيرد، ولى تمام ناخن پاها را نگيرد، يك گوسفند براى ناخن دست‌ها كفّاره مى‌دهد و براى هر يك از ناخن‌های پا، يك مد طعام به نيازمند مى‌پردازد. همچنين اگر تمام ناخن پاها را بگيرد، ولى تمام ناخن دست‌ها را نگيرد.

جايز نيست مُحرِم در مجلس عقد ازدواج به‌عنوان شاهد حضور پيدا كند. همچنين (بنا بر احتياط واجب) جايز نيست شهادت بر انجام عقد ازدواج دهد؛ هرچند قبل از احرام شاهد عقد بوده باشد و براى خود يا ديگرى خواستگارى كند.

براى كشتن و شكار كردن هر يك از حيوانات صحرايى كفّاره‌اى معيّن شده است، ولى چون در حال حاضر اين مسئله چندان مورد ابتلا نيست و حجاج بیت‌الله مطلقاً اقدام به شكار نمى‌كنند، از شرح آن صرف‌نظر مى‌شود.

هرگاه نزديكى با همسر عالمآ و عامدآ در «عمره تمتّع» واقع‌شده باشد، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك شتر است؛ ولى عمره او باطل نمى‌شود. خواه اين عمل قبل از سعى صفا و مروه باشد، يا قبل از تقصير و بيرون آمدن از احرام، ولى احتياط مستحب آن است كه اگر قبل از سعى باشد، عمره را در صورت امكان تمام كرده، سپس آن را اعاده كند.

اگر به‌قصد کوتاه کردن ناخن باشد اشکال دارد.