مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتياط آن است كه محرم از «دارچين»، «زنجبيل»، «هِل» و هر آنچه بوى خوش دارد، اجتناب كند.

مشهور آن است كه استعمال خلوق كعبه (چيزى كه كعبه را با آن خوشبو مى‌كنند) حرام نيست؛ ولى چون معلوم نيست خلوق كعبه چيست، احتياط آن است كه از بوى خوشى كه فعلاً به كعبه مى‌مالند نيز اجتناب شود.

اگر عينك زينتى باشد استفاده از آن براى محرم، خواه مرد باشد يا زن، بنا بر احتیاط واجب جايز نيست.

جايز نيست مُحرِم به همسر خود از روى شهوت نگاه كند؛ ولى نگاه بدون قصد لذّت مانعى ندارد.

براى شخص مُحرِم جايز نيست كه بدن همسرش را به‌قصد لذّت لمس كند، ولى اين كار بدون قصد لذّت مانعى ندارد.

نگاه كردن در آب صاف و اشياء صيقلى براى اصلاح سرووضع خويش، حكم نگاه در آينه را دارد و در حال احرام جايز نيست.

جايز نيست مُحرم براى ديگرى صيغه عقد بخواند، هرچند او مُحرِم نباشد و در اين صورت نيز عقد او باطل است؛ امّا حرام ابدى نمى‌شود و كفّاره واجب نيست.

جايز نيست مُحرِم در مجلس عقد ازدواج به‌عنوان شاهد حضور پيدا كند. همچنين (بنا بر احتياط واجب) جايز نيست شهادت بر انجام عقد ازدواج دهد؛ هرچند قبل از احرام شاهد عقد بوده باشد و براى خود يا ديگرى خواستگارى كند.

ماليدن انواع پمادهاى طبی بر بدن براى معالجه و درمان مانعى ندارد.

احتياط واجب آن است كه حشرات را از مكانى كه محفوظ است به‌جايى كه در معرض سقوط است منتقل نكند؛ بلكه احتياط آن است كه مطلقاً از محلی به محل ديگر منتقل ننمايد؛ مگر این‌که مكان دوم محفوظ‌تر باشد.

ذبح حيوانات اهلى، مانند مرغ خانگى و گاو و گوسفند و شتر، در حال احرام اشكالى ندارد.

خوردن روغن اگر بوى خوش ـ همانند بوى زعفران ـ نداشته باشد، مانعى ندارد و الا احتياط در ترك آن است.