مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشکالی ندارد.

اعتقاد خودش کافی است.

سعی اشکالی ندارد.

هرگاه از روى ندانستن مسئله چيزى بر هفت دور اضافه كند، حكمش مانند صورت عمد است؛ يعنى سعى را از نو بجا مى‌آورد.

كسى كه مى‌دانسته بايد هفت مرتبه بين صفا و مروه سعى كند و با همین نيّت از صفا شروع كرده، ولى رفت‌وبرگشت را يك دور حساب نموده و درنتیجه چهارده دور سعى كرده، احتياط آن است سعى را اعاده كند و اين احتياط ترك نشود.

اگر سهواً سعی را يك دور يا كمتر يا بيشتر اضافه كند و بعد به خاطرش بيايد اعتنا نمى‌كند و سعى او صحيح است و نيازى نيست كه مقدار زيادى را تا هفت دور تمام كند؛ بلكه احتياط در ترك اين كار است.

بهتر است در حال سعى وضو داشته باشد، ولى واجب نيست. حتّى زنان حائض مى‌توانند سعى بين صفا و مروه را انجام دهند.

سعى صفا و مروه از واجبات ركنى «عمره تمتّع» و «حج» است.

اگر سعى را سهواً از مروه شروع كند، هر وقت فهميد بايد اعاده نمايد و درصورتی‌که در بين سعى بفهمد، چنانچه آن دور را كه از مروه شروع كرده ناديده بگيرد و بقيّه را تكميل كند تا این‌که هفت دور به مروه خاتمه يابد، سعى او صحيح است.

بايد تمام فاصله ميان اين دو كوه كوچك را بپيمايد و با توجّه به این‌که در حال حاضر قسمتى از دامنه اين دو كوه با سنگ پوشانيده شده، همين اندازه كه سربالایی را بپيمايد كافى است. بنابراين، لازم نيست به قسمت لخت كوه برود و پاى خود را به آن بچسباند و کارهای نادرستى را (مانند بالا رفتن از كوه) كه بعضى عوام انجام مى‌دهند، انجام ندهد.

سعى مستحبی نداريم، سعى فقط سعى واجب است.

قسمت سربالائى مفروش جزء كوه است و مسيرى را كه چرخ‌ها طى مى‌كنند قطعاً روى كوه صفا و مروه است و هيچ اشكالى ندارد.