مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال اشکالی ندارد و تنها خواهر مفعول بر شخص فاعل آن‌هم در صورت بالغ بودن و دخول حرام است.

* مادر و مادربزرگ.* دختر و دختر فرزند (نوه)* خواهر.* دایی و خواهرزاده (دخترخواهر)* عمو برادرزاده (دختر برادر)* عمّه (عمّه خودش و عمّه پدر و مادرش و هرچه بالا رود).* خاله (خاله خودش و خاله پدر و مادرش و هر چه بالا رود).

* همسر* مادرزن و مادربزرگ او، هرچند با زن نزدیکی صورت نگرفته باشد.* زنِ پسر (عروس)به‌جز افرادى که بیان شد ممکن است کسان دیگرى نیز به سبب ازدواج، با شرایط خاصی بر یکدیگر محرم شوند که در کتاب‌های مفصّل فقهى آمده است.

مانعی ندارد ولی اگر صیغه عقد را خودشان خوانده باشند و آمیزش حاصل‌شده باشد راهی برای ازدواج آنان باهم وجود ندارد.

حرمت ابد حاصل می‌شود مگر این‌که به مجتهدینی مراجعه نماید که یک‌بار عادت شدن را کافی می‌دانند.

عقد در حال «عدّه» جایز نیست.

در حرمت ابد بین آن‌ها فرقی وجود ندارد.

شوهر اوّل می‌تواند مجدداً با او ازدواج نماید و نیازی به نگهداری عدّه نیست.

احتیاط در ترک این ازدواج است.

الف) احتمال کافى نیست; و ظن اگر سبب شود که او خود را مستحق بداند کفایت می‌کند.ب) شبهه آن است که انسان آن وطى را براى خود مجاز بداند; هرچند براثر عوارض آن را حرام ببیند. مثلاً تصوّر کند که ازدواج شرعى واقع‌شده، ولى در ماه رمضان یا در زمان عادت باهمسرخود نزدیکى کند. این هم مصداق وطى به شبهه است.ج) درصورتی‌که باور کند آن وطى براى او حلال است، حکم وطى به شبهه جارى است.د) واطى به شبهه صاحب فراش نیست؛ و اگر آن زن شوهرى داشته باشد، فرزند به شوهر ملحق می‌شود.ه) هیچ‌کدام وطى به شبهه نیست، هرچند تکلیف از چنین اشخاصى برداشته‌شده است. ولى در نکاح فاسد، اگر خیال می‌کرده نکاح صحیح است، وطى به شبهه محسوب می‌شود.

اگر با زن شوهردارى (نعوذبالله) زنا كند سپس شوهر آن زن فوت کند بعد از عده وفات می‌تواند با او ازدواج نماید. البته باید به‌صورت جدی از گناه خود توبه نمایند و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران نمایند.

ازدواج با زرتشتیان جایز نیست.