آنچه در انوار آمده فتوای ماست اما با توجه به اینکه توضیح المسائل بعد از آن نوشته شده است فتوای متأخر محسوب می شود و در هنگام تعارض باید طبق فتوای متأخر عمل شود.
عمل به احتیاط درصورتی‌که احتمال اعلمیت بین مراجع را نمی‌دهد اشکالی ندارد.
اگر مقصودش احتیاط مطلق است باید همه اقوال را ببیند و اگر هدفش احتیاط بین محتمل المرجعیّه ها است، تنها آگاهى از اقوال علماى زنده براى او کافى است.
اگر منظور پیروى کردن در اخذ طریقه احتیاط از دو مجتهدى که هر دو مساوى در فقاهت باشند بوده باشد مانعى ندارد.
خیر بلکه باید فقط بر خصوص مسئله‌ای که عمل کرده‌اند باقی باشند نه دیگر جزئیات و مسائل آن باب را.
این کار شرعاً اعتباری ندارد.
برای ادای نذر باید او را به طور معمول فاطمه صدا کنند و لازم نیست جهت اداء نذر شناسنامه را عوض کنند.
تنها کسی که زنده است باید به عهد خود عمل کند.
در فرض سؤال، قضا دارد ولی کفاره ندارد؛ و به‌طورکلی، درصورتی‌که می‌دانسته کاری مبطل است ولی در زمان انجام آن فراموش کرده است و بعد از عمل یادش آمده باید قضای آن را بجا آورد ولی کفاره ندارد.
