مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نايب در مسائل قربانى و مانند آن، بايد مطابق فتواى مرجع خودش عمل كند، نه منوب‌عنه.

هرگاه مدّتى تقليد كرده امّا نمى‏داند تقليد او صحيح بوده يا نه نسبت به اعمال گذشته اشكالى ندارد، (اعمالی که در گذشته انجام داده محکوم به صحت است هرچند نسبت به صحت تقلید شک داشته باشد زیرا شک بعد از عمل صحیح نیست و قاعده فراغ جاری می‌شود امّا براى اعمال فعلى و آينده بايد تقليدش را صحيح كند ولی درجایی که اصلاً تقلید نکرده اگر اعمال سابق، مطابق فتواى مجتهد انتخابی‌اش باشد صحيح است وگرنه نظر مرجع خود را درباره آن سؤال کرده و مطابق آن عمل می‌کند.)‌

در چنین مواردى احتیاط آن است که مطابق فتواى مرجعى که تعدّد را شرط می‌داند عمل کنند.

شما باید مطابق فتواى مرجع تقلیدتان عمل کنید؛ ولى بهتر است در مسائل خانوادگى طرفین توافق نمایند.‌

لازم است او را راهنمایی کنند و اطلاعاتشان را در اختیار وی بگذارند و اگر دختر از سخن والدین اطمینان پیدا کرد می‌تواند عمل کند.

هرگاه فتواى مجتهد تغيير كند بايد به فتواى جديد عمل شود، امّا اعمالى را كه مطابق فتواى سابق عمل كرده (مانند عبادات يا معاملاتى كه انجام داده) صحيح است و اعاده لازم ندارد.

البتّه بیت‌المال مرجعى براى این کار است.

اگر وصی دارد به مرجع وصی و اگر ندارد به مرجع ورثه می‌پردازند و پرداخت خمس آنچه احتمال می‌دهند خمسش را پرداخت کرده لازم نیست.

حقيقت تقليد در احكام، عمل کردن به تکالیف شرعی مطابق با دستور مجتهد است.

اعلم کسى است که در استخراج احکام (از منابع آن) از مجتهدان دیگر استادتر باشد.‌  ‌

درصورتی‌که توانایی داشته باشید به‌مرور ترک کنید هم به نفع دنیای شماست هم آخرت.‌

هر كس بايد اعمالش را بر اساس فتاواى مرجع تقليدش بجا آورد.